ပက္ခ်င္မျပည့္တဲ့လမ္း
အေတာင္ပံေတြက ပ်ံသန္းျခင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္ ေကာင္းကင္က မိုးကုတ္စက္၀ုိင္းထဲမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္ မီးရထားဘီးေတြက သံလမ္းတြင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္
မလွဲဘူး လႊင့္တုန္းပါပဲ အလံလည္း အသံေတြ၀င္လို႔ စြဲစြဲျမဲျမဲ ၊ ခ်စ္စိတ္မျပယ္
ေက်ာင္းေျပးခဲ့တယ္ အိမ္ေျပးခဲ့တယ္ မိန္းမတေယာက္ရင္ခြင္ကေျပးခဲ့တယ္ ခုလည္း…တုိင္းျပည္က ေျပးျပန္တယ္
အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ…… အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ…… အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ……
ငရဲမွာ ျပဒါးဖမ္းၾက ငရဲမွာ အပ္ေပ်ာက္ရွာၾက
တမြန္းတည့္မကတဲ့ေခတ္ တရားသျဖင့္ ပန္းတို႔ပြင့္ရန္….
အို! အသင္ေဒ၀ဒတ္
သံသရာအဆက္ဆက္ ျခစ္ရာမ်ား ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္ (၂၀၀၆) |
No comments:
Post a Comment