"ေစာက္" ေပး "ေဆာက္" ယူ
လြန္ခဲ့ေသာ ငါးပတ္ခန္႔က ကၽြန္မ "ကဗ်ာဘူေကး" စာအုပ္ေလးဖတ္ေနခ်ိန္ တစ္စံုတစ္ေယာက္က လာေမးတယ္။ "ဘာဖတ္ေနတာလဲ" တဲ့။ ကၽြန္မက ရိုးရိုးသားသား "ကဗ်ာစာအုပ္ဖတ္ေနတယ္" ေျဖလိုက္မိပါတယ္။ မထင္မွတ္ထားတဲ့ တုံ႔ျပန္စကားက "ေစာက္ ..... " နဲ႔ ကဗ်ာကို အႏိႈင္းခံ လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္မ ရုတ္တရက္ တုံ႔ျပန္ေျပာဆိုဖို႔ ဆြြံ႔အသြားေလာက္ေအာင္ ရင္ထဲနင့္ခနဲ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔ ကၽြန္မ ညေနစာ လြတ္ေလာက္ေအာင္ ကဗ်ာကို ၀မ္းနည္းေၾကာင္း အထိမ္းအမွတ္ျပဳ ေနခဲ့လိုက္တယ္။ တစ္ကယ္ပဲ ကၽြန္မဖတ္တဲ့ စာ၊ ကဗ်ာေတြဟာ အဲ့ဒီလိုစကားလံုးနဲ႔ အႏႈိင္းခံရေလာက္ေအာင္ ေအာက္တန္းက်ေနၿပီလားဆိုၿပီး ၀မ္းနည္းမိတယ္။ ကဗ်ာတင္မက အဲ့ဒီကဗ်ာေတြ ေရးခဲ့တဲ့ ပညာရွင္ေတြကိုပါ သိမ္းႀကံဳးေစာ္ကား ခံလိုက္ရသလိုပဲ။ ၀င္ေငြရွာႏိုင္တဲ့ စာေတြမွ ပညာ၊ အဲ့ဒီပညာတတ္တဲ့ သူေတြမွ ပညာတတ္လို႔ သတ္မွတ္သူေတြအဖို႔ ကၽြန္မဖတ္တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြဟာ သူတို႔မ်က္စိမွာ ပညာအဆင့္အတန္း မီွခ်င္မွ မီွပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလို ပညာတတ္ေတြကို စင္ေပၚတက္ ေဟာေျပာေနတဲ့သူေတြထဲမွာ ကဗ်ာေရးတဲ့သူေတြလည္း ပါပါေသးတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စကၤာပူက ပညာတတ္ေတြေတာင္ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ တကူးတက စီစဥ္ေနၾကတာေပါ့။ ကၽြန္မက ဘ၀အတြက္၊ ၀ါသနာအတြက္ ႏွလံုးသား အာဟာရျဖည္႔စြက္တဲ့ အေနနဲ႔ဖတ္တဲ့ ကဗ်ာဆိုေတာ့ ၀င္ေငြမရွာႏိုင္တိုင္း ပညာတန္း မ၀င္ဘူးလို႔ အသတ္မွတ္ခံလိုက္ရသလိုပဲ။ အဲ့ဒီဖီလင္ရၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကၽြန္မ စာေရးနည္း လမ္းညႊန္သင္တန္း တက္ခြင့္ ရလိုက္တယ္။ တစ္လသင္တန္း ၿပီးသြားတဲ့အခါ ကၽြန္မနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ ရလာဒ္တစ္ခု ရလာပါတယ္။ ကၽြန္မ အဲ့ဒီက်မွ ထိုသူကို ျပန္သတိရမိတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ သူေပးခဲ့တာ "ေစာက္ ... " ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေပမယ့္ ကၽြန္မသူ႔ဆီက လက္ခံယူလိုက္တာ ကၽြန္မ ရည္မွန္းခ်က္ ရုပ္လံုးေပၚဖို႔ မလိုအပ္သည္မ်ား ဖယ္ထုတ္ေပးႏိုင္တဲ့ "ေဆာက္" တစ္ေခ်ာင္းပါပဲ။ သည္ "ေဆာက္"နဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်လိုက္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္မ စိတ္ကူးပန္းပုေလး ရုပ္လံုးေပၚလာသလို ခံစားလိုက္ရပါၿပီ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေပးသူက ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေပးေပး လက္ခံယူသူရဲ႕ ခံယူခ်က္ေပၚမွာသာ မူတည္တယ္ဆိုတာ "ေစာက္" ေပး "ေဆာက္" ယူေကာင္းဖို႔ အေရးႀကီးပါေၾကာင္း အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္မိပါတယ္။
(မိႆ မင္းသမီး) | 
No comments:
Post a Comment