စိုးတထိတ္ထိတ္
တံခါးပိတ္လည္း
စိတ္ကမလံု၊ ရင္တုန္တုန္။
လမ္းႀကိဳလမ္းၾကား၊ ေလွ်ာက္၍သြားလည္း
ေနာက္နားကပ္လာ၊ အရိပ္ပမာသို႔
ထိတ္စရာၾကံဳ၊ လိပ္ျပာမလံု။
တေမွးအိပ္လည္း
လူေျခသာတိတ္၊ ေျခသံမတိတ္
တိတ္တိတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသလို။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ ထိုင္ခံုတလံုး
တိတ္တိတ္ပုန္း၍
စကားလံုးမ်ား၊ ဖမ္း၍ထားကာ
နားစိုက္ေထာင္ေန ေလေရာ့ထင့္။
ဘယ္သြားဘယ္လာ၊ ဘယ္မွာဘယ္ခ်ိန္
ဘယ္အိမ္ေရာက္ေရာက္
တံခါးမေခါက္၊ ကိုယ္႐ုပ္ေဖ်ာက္၍
သူေရာက္ေနျမဲ၊ ေစာင့္ေနျမဲ။
ေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္ စစ္ေရးႏွင့္ၾကံဳ
ဒုကၡဘံု …။ ။
တင္မိုး | 
No comments:
Post a Comment