ေျဗာသံ
ပလုပ္ ျဗုန္းရယ္နဲ႕ ေတာင္ကုန္းရြာ သာစခန္းဆီက ေဒၚေရႊေမ ဦးေရခ်မ္း ငယ္တို႕ သာသနာ ဝါဝါလန္း ရန္တဲ့ ဆန္းလိုက္တဲ့ ေျဗာသံစည္။ ။
-အလို၊ ေနျခည္မွာ ေရႊရည္ဝင္းလို႕ ဆယ္စင္းလဲမက အေဝးက မွန္း၊ ဟိုရြာလမ္း ထီးတန္းၾကီး လွပါဘိ-
"တလတာ သည္အေရးကိုလွ မဟဝါ ၾကည္ၾကည္ ေပးပါ" တဲ့ ရတုခ်ိဳ စိတ္ကို ေသြးေလေတာ့ မေလးေမာင္ ေရႊေရာင္ငိုက္တဲ့ျပင္ ျမင္းကဏ္ပင္ ျငင္းဆန္မိုက္ေလေပါ့ လြမ္းခိုက္ မတည္။ ။
-မၾကည္တဲ့ႏွလုံး၊ မျပဳံးတဲ့မ်က္ႏွာ ျမင္းေပၚက ေမာင္ရင္ေလာင္း ငဲ့ေစာင္းလို႕ ၾကည့္ေသာခါ-
ကညာလံု ၾကာမံုညြတ္ဟာျဖင့္ ယမ္းေယာင္ကာ ကြမ္းေတာင္ လြတ္တဲ့ျပင္ "မတြယ္တာ ဆယ္ခါ လႊတ္မယ္" တဲ့ ေဒါခ်ိဳခ်ိဳ ေျပာဆိုရြတ္ေလေပါ့ စိုစြတ္တဲ့ ျမမ်က္ရည္ လည္တယ္လို႕ မဆုံး။ ။
-ျဗုန္းႏိုင္ေပ့ ကိုေရႊစည္ တီႏိုင္ေပ့ ကိုေရႊႏွဲ ရႊဲႏိုင္ေပ့ ကိုေရႊေမာင္ လံုမငယ္ အရွက္အိုးမို့ အျငိဳးနဲ႕ ေျပာင္ေရာ့ထင့္-
"ေလွာင္ခ်က္ကယ္ နာ ေမာင္မ်က္ႏွာ တရြာမွတ္ေပမဲ့ သာသနာ ဝါဝါဝတ္မွာမို့ မယ္လြတ္ရာ ဘယ္ဆီ ခိုရပ တလဆို ရက္ကိုခ်ဥ္းပါဖ်" ဘြာခတ္ကာ ခမ်ာ ျငင္းေလေတာ့ ေသွ်ာင္ၾကီးရွင္ ဆံပင္တင္းျပီကြဲ႕ ညွဥ္းတဲ့ တုတ္ျဗုန္း။ ။
(မင္းသုဝဏ္) |
No comments:
Post a Comment