ေဗဒါလမ္း (၁၄) - ေခ်ာင္းရဲ့အလွ
က်ဴ႐ိုးရွင္ မေနတတ္လို႕
ေရစပ္ကိုတ့ဲ ဆင္းလို႕လာ။
မေဗဒါစုန္ဆန္ေမ်ာ၊ ေမာတ့ဲေနရာ။
က်ဴ႐ိုးရွင့္ ဝါသနာ၊ ကဗ်ာႏြဲ႕ခ်ဳိေတး။
ဆန္မကုန္ စုန္မခန္းမွာ၊ ပန္းရွာလိမ့္ေလး ... တ့ဲ။
အိုအခ်င္း မင္းပီပီ။
ေရျပည့္မွာ ေဗဒါပန္း၊ ကမ္းနဲ႕အညီ။
ဆန္လိုက္ၾကစီရရီ၊ တခ်ီခ်ီတႂကြႂကြ။
တက္ေရမွာ ျမင္ေနၾက၊ ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ။
အိုအခ်င္း ပီပီငယ္။
ေရက်မွာ ေဗဒါပန္း၊ ကမ္းရပ္ကိုပယ္။
ဝဲယာမွာ လတာက်ယ္၊ အလယ္မွာ ေဗဒါမ။
သက္ေရမွာျမင္ေနက်၊ ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ။
တက္ေရနဲ႕ သက္ေရနယ္။
ဆန္မကုန္စုန္မဆံုး၊ လံုးပတ္ခ်ာလည္။
ေဗဒါမခရီးသည္၊ ပန္းရွာမယ္ဆိုရလည္း။
ဒီေခ်ာင္းမွာ အလွဖြား၊ ပြားခ့ဲၿပီပဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ - ၁၉၆၀)
က်ဴ႐ိုး႐ွင္က မေနတတ္လို႔ မေဗဒါစုန္လိုက္ဆန္လိုက္နဲ႔ေမ်ာၿပီး ေမာေနရွာမယ့္ ေရစပ္ကိုဆင္းလာပါတယ္။ ေတးကဗ်ာ ေတြ ဖဲြ႕သီတာကို ဝါသနာပါတဲ့ က်ဴ႐ိုးရွင္က မေဗဒါေတာ့ ဆန္လို႔လည္းမကုန္ႏိုင္၊ စုန္လို႔လည္းမၿပီးႏိုင္နဲ႔ အေတာ္ ပင္ပန္းရွာမွာပဲလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ မေဗဒါက က်ဴ႐ိုးရွင္ရယ္၊ ဒီတက္လို႔ ေခ်ာင္းေရျပည့္လာၿပီဆိုရင္ ေဗဒါပန္းေတြက ကမ္းနဲ႔အညီ ႂကြႂကြရြရြ၊ လွလွပပကေလး စီစီရီရီနဲ႔ ဆန္တက္ေနတာဟာ ေရတက္ခ်ိန္မွာ ျမင္ေနက် ေခ်ာင္းရဲ့အလွပါ။ ဒီလိုပါဘဲ ဒီေရက်လို႔ ေခ်ာင္းေရျပန္ဆင္းၿပီဆိုရင္ ေဗဒါပန္းေတြက ကမ္းနားမွာမေနဘဲ ေခ်ာင္းရဲ့ဘယ္ညာမွာ လတာျပင္က်ယ္နဲ႔ ေခ်ာင္းအလယ္မွာေတာ့ မေဗဒါတို႔က အစီအရီေလး စုန္ဆင္းသြားေနတာဟာ ေရက်ခ်ိန္မွာ ျမင္ေနက် ေခ်ာင္းရဲ့အလွပါ ... တဲ့။ ေရတက္နဲ႕ေရက်ကိုလိုက္လို႔ ဆန္လိုက္စုန္လုိက္နဲ႔ မဆံုးတမ္း လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ၿပီး သြားေနရတဲ့ ခရီးသည္ မေဗဒါ တို႔ဟာ ပင္ပန္း႐ွာလိမ့္မယ္ ဆိုရင္လည္း ဒီေခ်ာင္းထဲမွာပဲ အလွေတြ တဖြားဖြား ပြားမ်ားေအာင္ေဆာင္႐ြက္ေပးႏုိင္လို႔ ေက်နပ္စရာပါပဲ ... ဆုိၿပီး ျပန္ေျဖလုိက္တယ္လို႔ခံစားမိပါတယ္။
ဖတ္႐ႈခံစားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ ...
ဟယ္ရီ
No comments:
Post a Comment