ငါနင္ ကို လြမ္းေနတယ္။။ပန္းေက်ာင္းေလးေရ....
အေဆာင္ေရွ့ ကအလြမ္းေတြ
နင္နဲ့ အတူထိုင္ခဲ့တဲ့ အေဆာင္ေရွ့ခုံတန္းေလး
နင့္အတန္းေ၇ွ့ ကငါဆိုင္ကယ္ရပ္ေနၾက ပင္လယ္ကဗီြးပင္တန္း
ခေရေတြ၀ယ္ျပီး ဘုရားတင္ခဲ့တဲ့ တကၱသိုလ္ ထဲ ကေစတီေလး
နင့္မ်က္ရည္ေတြ ကိုသုတ္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ့ အေ၀းကရက္ေတြရယ္
ငါငိုေနတယ္ ၀ါဆိုရယ္။။
နင္က ရွင္ေမြွးလြန္း ဆိုေပမဲ့ ငါက မင္းနႏၵာ မျဖစ္ခဲ့ဘူး
နင္ေမ်ွာ္လင့္သလိုငါတို့ မခ်စ္ခဲ့ဘူး
သြားေလသူရယ္ ၊ က်န္ခဲ့သူရယ္
ျပီးေတာ့မိုးေတြရြာေနတယ္။။
အေဆာင္ေရွ့ကသီခ်င္းေတြကို နင္သယ္သြားတာလား
ငါ့ထားခဲ့တာလား။
ကိုေအး ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ေနတုန္း
ေရြွခေရ မွာအေဆာင္သူေတြ ေပ်ာ္ေနၾကတုန္း
ျပီးေတာ့ ေရ၀တီေဆာင္၊ ဧရာ၀တီႏွင္းဆီ
ငါလြမ္းလို့ေသခဲ့ပါျပီ။
နင္ ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းပဲ ထားခဲ့သူ (သို့မဟုတ္) ငါ ျပီးေတာ့
ျပန္ျပန္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။။
ကဗ်ာေတြ နင့္ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ယံုပါ ၀ါဆို
ေကာ့ဒ္ အေဟာင္းေတြ ေရာက္တိုင္း လက္ေခ်ာင္းေတြတုန္တုန္လာတာ နင့္ေၾကာင့္ပါ..၀ါဆို
ကဲ..၀ါဆိုမွာငို ၊ ၀ါဆိုမွာထပ္ထပ္ျပီးျပိဳတယ္။
နင္သင္ေပးခဲ့တဲ့ ဒႆနေတြ နဲ့ ရူပေဗဒ
နင္ေရးခဲ့တဲ့ ခေရေတြ ၊ ေျမနံ့သင္းတဲ့ ျမက္ဖိနပ္စီး ကဗ်ာေတြ
နင္ၾကိဳက္တဲ့ တာရာမင္းေ၀ ကို ငါၾကိဳက္ခဲ့တယ္။
နင္ၾကိဳက္တဲ့ ဟင္းလင္းပြင့္ပံုျပင္ ငါလိုက္ရြတ္တယ္။
နင္ေျပာခဲ့တဲ့ zero သီ၀ရီ ထပ္ထပ္ရွင္းခိုင္ရင္း
နင္ေရးတဲ့ နင့္ပါရဂူဘြဲ့ စာတမ္းေလးကို ငါဖတ္ခဲ့တယ္။
ငါေၾကာင့္ ေၾကြပုတီးေလး ၾကိဳးေျပေပါ့
၀ါဆိုေရ.. နင့္ကဗ်ာေတြျပန္ျပန္ရြတ္ေနတုန္း
နင္လည္းေကာင္းကင္ေပၚမွာ ကဗ်ာေတြရြတ္ေနေလာက္ေရာေပါ့။။
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ....ဘယ္ေလာက္ရွင္သန္တယ္ဆိုတာထက္....ဘယ္ေလာက္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာေပၚမူတည္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ စံပါယ္ေရ.. ငါခပ္ရင့္ရင့္လြမ္းေနတယ္။
ဲJohnyoharmar
( ကဗ်ာမဟုတ္ပါ) | 
No comments:
Post a Comment