စိတ္ကို ညိႈ႕ယူႏိုင္ဆံုးအခ်ိန္၊...

Ye Thurein Min posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ye Thurein Min 06 August 02:10 စိတ္ကို ညိႈ႕ယူႏိုင္ဆံုးအခ်ိန္၊ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဆံုးအခ်ိန္၊ မိန္းမူးေစႏိုင္ဆံုးအခ်ိန္က လကိုမိတဲ႔အခ်ိန္လည္းမဟုတ္ႏိုင္၊ ၾကယ္ကိုမိတဲ႔အခ်ိန္လည္း မဟုတ္ႏိုင္။ လကိုဖမ္းဖို႔ ပိုက္ကြန္ရက္ေနတဲ့အခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ လကိုဖမ္းဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကံစည္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ဟာ ပိုက္ကြန္ခိုင္ခံ့ဖို႔လည္းမဟုတ္ႏိုင္၊ လနဲ႔ ကိိုယ္ရဲ႕ အေ၀းအနီး ခ်ိန္ဆဖို႔လည္းမဟုတ္ႏိုင္၊ လကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစိတ္နဲ႔ ၾကည္ႏႈးမိန္းေမာစိတ္ပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဂ်ဴး-(လကိုဖမ္းဖို႔ ပိုက္ကြန္ယက္ၾကရေအာင္)

ညတစ္ည ေရာက္လို႔လာျပန္ေပါ့ ။

Thaw Zin posted in စာေပစကား၀ုိင္း Thaw Zin 06 August 01:34 ညတစ္ည ေရာက္လို႔လာျပန္ေပါ့ ။ အိမ္း.. အသက္ေတာ့ တစ္ရက္ၾကီးခဲ့ျပန္ၿပီ ။ အိပ္ရအံုးမယ္ ။

အခ်စ္လားေဟ့ ဝင္ခဲ့ေလကြယ္

Ka Yin Lay posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ka Yin Lay 05 August 22:09 အခ်စ္လားေဟ့ ဝင္ခဲ့ေလကြယ္ ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ သံမဏိတံခါးကို လာေခါက္တယ္။ သြယ္လ်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြရွိတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ လက္သည္းကေလးေတြရွိတဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ေမြးညင္းကေလးေတြရွိတဲ့ လက္ကေလးမွန္း ဒီကလည္း သိလိုက္ပါရဲ႕။ ေသြးေတြကို ခဲသြားေစတဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြကို ဆူေဝလာေစတဲ့ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြကို အေအးမိေစတဲ့ ႏွလံုးသားကို ေခြၽးစို႕လာေစတဲ့သူဟာ 'မင္း'ရယ္ 'အမုန္း'ရယ္ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ ခု- 'အမုန္း' ဟာ ခရီးလြန္ေနတယ္ဆိုေတာ့ တံခါးကို လာေခါက္တဲ့သူဟာ မင္းပဲျဖစ္ရမယ္ဆိုတာ ဒီကလည္း သိလိုက္ပါရဲ႕။ 'အခ်စ္လားေဟ့ ဝင္ခဲ့ေလကြယ္'။ ။ မင္းလူ

ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကိုခုိး၀ွက္သြားတဲ့ကတၱီပါေရာင္နတ္သမီး

Ka Yin Lay posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ka Yin Lay 05 August 21:57 ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကိုခုိး၀ွက္သြားတဲ့ကတၱီပါေရာင္နတ္သမီး ေၾကြက်မွာေၾကာက္တာနဲ ့ပဲ ေကာင္းကင္ကိုေမွာက္ထားလိုက္တယ္။ သတိ………………. ေက်းဇူးျပဳျပီးေခ်ာင္းမၾကည့္ၾကပါနဲ ့။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္ရဲ႕စိတ္နဲ ့ အတိတ္ကိုတံစို႕ထိုးျပီးကင္လိုက္တဲ့အခါ တမ္းတျခင္းနတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕…ရနံ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ဆူညံအက္ကြဲလာတယ္။ သက္ျပင္းေတြခ်န္ထားပါ…………..။ မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ျပဇာတ္အတြက္ သူရဲေကာင္းေနရာကေန ပါ၀င္ပတ္သတ္လိမ့္မယ္။ ၾကိဳတင္စီစဥ္မထားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေရခြံလဲတဲ့….ည အိပ္မက္ကို အိပ္မက္က၀င္ပူးတယ္။ တံခါးတစ္ခ်ပ္ရွိတယ္။ ဓါးႏွစ္လက္ရွိတယ္။ အခြင့္အေရးတစ္ခုနဲ႕တင္မလံုေလာက္တဲ့ လူပီသေၾကာင္း…….ျပမယ္။ လႊတ္ခ်လိုက္…….. ေကာက္ကိုင္လိုက္…….. ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာႏုိင္ေတာ့မယ့္ အျမဲစိမ္းညေနတစ္ခု တစ္ေထာင့္တစ္ညျမစ္ထဲနစ္၀င္သြားတယ္။ စိတ္ကူးကို……… ပိုင္နက္က်ဴးလြန္မႈ႕နဲ႕ဖမ္းတယ္။ တ၀ုန္း၀ုန္းထပ်ံသြားတဲ့ ေတာင္ပံမဲ့ငွက္ေတြ ဘယ္အရပ္မွာအိပ္တန္းတက္မလဲ…. ေတြးေနတုန္းပဲ………. ဒိုင္ယာရီတစ္ရြက္က ၾကားျဖတ္ေျပာတယ္……. ရင္ဘတ္တစ္ခုထဲနဲ႕ နွစ္ခါမကေသဖို႕လံုေလာက္တယ္တဲ့။ ဧကရာဇ္ပန္းတစ္ခက္ ကဗ်ာတစ္လက္နဲ႕ ရင္ဘတ္တစ္၀က္ပါတဲ့သူကို ေတြ႕ရင္အေၾကာင္းၾကားၾကပါ……… အဲ့ဒီလူရဲ႕လြယ္အိပ္ထဲမွာ ပေဟဠိလို၀ွက္ထားတဲ့ အကၡရာေတြမူးျပီး ရူးေနတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အိပ္ေနတယ္။ terry

ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္ (အသက္ ၆၆ ႏွစ္) ကြယ္လြန္

Ba Tharchaw posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ba Tharchaw 05 August 21:35 ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္ (အသက္ ၆၆ ႏွစ္) ကြယ္လြန္ ေအးခ်မ္းေျမ႕ Friday, 05 August 2011 18:00 E-mail Print စာနယ္ဇင္း သရုပ္ေဖာ္ပံုႏွင့္ မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီမ်ားကို စိုက္လိုက္မတ္တပ္ ေရးဆြဲခဲ့သူ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္ ယေန႔ ကြယ္လြန္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ...ယေန႔ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီ ၄၅ မိနစ္က ရန္ကုန္ ေရႊဗဟို အထူးကု ေဆးခန္းတြင္ အသည္းေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း၊ က်န္ရစ္ေသာရုပ္ကလာပ္ကို ေရေဝးသုႆာန္ အေအးခန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ၿပီးၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လာမည့္ ၾသဂုတ္ ၇ ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ သၿဂႋဳဟ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ နာေရးကူညီမႈအသင္း ဥကၠ႒ ကိုေက်ာ္သူက ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။ mgmgth ကြယ္လြန္သူ ပန္းခ်ီဝသုန္ အမွတ္တရပြဲတြင္ စကားေျပာေနသည့္ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္ (ဓာတ္ပံု - oakkakoko.wardpress.com) ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္သည္ အဘ ေရႊပန္းတိမ္ဆရာ ဦးလြင္၊ အမိ ေဒၚျမညြန္႔တို႔၏ သားျဖစ္ၿပီး ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ စာနယ္ဇင္းပန္းခ်ီဆရာ ဘဝျဖင့္ ပန္းခ်ီေလာကကို စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ကာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ စတင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ပန္းခ်ီပန္းပု ေက်ာင္းတက္စဥ္ ပန္းခ်ီ ဦးၾကည္ထံတြင္ ပန္းခ်ီပညာကို သင္ယူခဲ့ၿပီး ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ပန္းခ်ီဦးဘၾကည္၊ ဦးဘရင္ကေလး၊ ဦးေသာင္းဟန္၊ ဦးညိဳလွတို႔ထံတြင္ ပန္းခ်ီပညာကို ဆက္လက္ဆည္းပူးခဲ့သည္။ "လွ်ိဳ႕ဝွက္သည္းဖို မဂၢဇင္းေခတ္မွာ တက္လာတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာေတြထဲမွာ သူလည္း တေယာက္ အပါအဝင္ေပါ့။ က်ေနာ္ တို႔ကေတာ့ အဲဒီေခတ္ကို မမီလိုက္ဘူး" ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္တြင္ ေနထုိင္သည့္ ပန္းခ်ီမ်ိဳးျမင့္က ေျပာသည္။ ျမဝတီ၊ ေငြတာရီ၊ ရႈမဝ၊ စစ္ျပန္ စသည့္ မဂၢဇင္းမ်ားမွစ၍ ယေန႔ ေခတ္ မဂၢဇင္းမ်ားအထိ စာနယ္ဇင္း သရုပ္ေဖာ္ပံုမ်ား၊ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား ဆြဲျခင္းျဖင့္ ပန္းခ်ီေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္သည္ စာေရးဆရာေပါင္း မ်ားစြာ၏ ဝတၳဳ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား၊ သရုပ္ေဖာ္ပံုမ်ားကိုလည္း ေရးဆြဲခဲ့သည္။ "စာေရးဆရာ အမ်ားစုရဲ႕ ဝတၳဳမ်က္ႏွာဖံုး ပံုေတြ ေရးခဲ့တယ္။ သရုပ္ေဖာ္ပံုတို႔၊ မ်က္ႏွာဖံုးတို႔ကို သူမဆြဲေပးဖူးတဲ့ စာေရးဆရာ မရွိသေလာက္ပါပဲ" ဟု သူ႔သားအငယ္ ကိုေဇၿဖိဳးက ဆုိသည္။ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ပန္းပညာရွင္မ်ားအစည္းအရံုး အမႈေဆာင္အေနျဖင့္လည္း တာဝန္ ယူခဲ့ၿပီး စာနယ္ဇင္း ပန္းခ်ီဆရာမ်ားစုေပါင္း၍ ျပဳလုပ္သည့္ ပန္းခ်ီျပပြဲမ်ားတြင္ အစဥ္ပါဝင္ခဲ့သည္။ ၎ ေနာက္ဆံုး က်င္းပႏိုင္ခဲ့သည့္ ပန္းခ်ီျပပြဲမွာ ဇြန္ ၄ ရက္ေန႔မွာ ၁၃ ရက္ေန႔အထိ ၎ႏွင့္ေခတ္ၿပိဳင္ ပန္းခ်ီဆရာတဦးျဖစ္ေသာ ပန္းခ်ီ ေက်ာ္ေသာင္းႏွင့္အတူ တြဲဖက္ျပသသည့္ ပြဲဲျဖစ္သည္။ "ကိုသိုက္ဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ အဓိက အေရးပါတဲ့ ျမင္ဆရာတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူက မိန္းမလွေလးေတြရဲ႕ ပံုေတြ ေရးရာမွာ သူမတူေအာင္ ကၽြမ္းက်င္တယ္" ဟု ပန္းခ်ီမ်ိဳးျမင့္က ဆုိသည္။ ၎ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ ပန္းခ်ီဆရာမ်ားမွာ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ညြန္႔ (အဖြဲ႔)၊ ညိဳဝင္း၊ ဝသုန္၊ ေက်ာ္ေသာင္း၊ စံတိုး၊ တင္ေမာင္မ်င့္၊ ေဇာ္မင္း၊ ကာတြန္းေငြၾကည္ စသျဖင့္ ျဖစ္သည္။ "သူ႔ပန္းခ်ီေတြရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က အေရာင္ေတြလွတယ္၊ အေရာင္အတြဲအဖက္ သိပ္ေကာင္းတယ္။ လူပံုေတြနဲ႔ တျခားရႈခင္း။ ျမင္ကြင္းေတြ တြဲဖက္ေရးတဲ့အခါ အထားအသိုဖြဲ႔စည္းမႈ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ပန္းခ်ီတင္မကဘဲ ဒီဇိုင္း ဖန္တီးမႈမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ အဆင့္ျမင့္တယ္၊ ကၽြမ္းက်င္တယ္။ ေရးေဆး အထူအပါး ၂ မ်ိဳးစလံုး ပိုင္ႏိုင္တယ္။ ဆီေဆးကားေတြ တခါတရံ ေရးေပမယ့္ ေရေဆးေလာက္ လူႀကိဳက္မမ်ားဘူး" ဟု ပန္းခ်ီမ်ိဳးျမင့္က ေျပာသည္။ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္၏ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚခ်ိဳမွာ ႏွစ္အတန္ၾကာကတည္းက ကြယ္လြန္ၿပီးျဖစ္၍ ယခု ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သားသမီး ၂ ဦး က်န္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ပန္းခ်ီမ်ိဳးျမင့္က "သူက စိတ္ရင္းေကာင္းတယ္၊ လူခ်စ္လူခင္မ်ားတယ္။ စာေပ၊ ရုပ္ရွင္၊ သဘင္၊ ဂီတနဲ႔ တျခား အႏုပညာ နယ္ပယ္က လူေတြနဲ႔လည္း ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးတယ္။ စာနယ္ဇင္း ပန္းခ်ီနယ္မွာ သူ႔ေခတ္ရယ္လို႔ အခိုင္အမာရွိခဲ့တယ္" ဟု ဆိုသည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အခ်ိန္အထိ သူ႔စတိုင္၊ သူ႔ဟန္အတိုင္း ေရးဆြဲေနေသာ သူ႔တပည့္မ်ား မ်ားစြာ ရွိေနဆဲဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။ "ျမန္မာျပည္က ပန္းခ်ီဆရာ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရက္နဲ႔ ေဆးလိပ္ေၾကာင့္ သက္တမ္းျပည့္ေအာင္ မေနၾကရဘူး သိပ္ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတယ္" ဟု သူက ဆိုသည္။ ပန္းခ်ီေမာင္ေမာင္သိုက္ ကြယ္လြန္သြားရျခင္းသည္ အႏုပညာေလာက၊ ပန္းခ်ီေလာက တခုလံုးအတြက္ ဆံုးရႈံးမႈႀကီးတခု ျဖစ္သည္ဟု နာေရးကူညီမႈ အသင္း အတြင္းေရးမႉး စာေရးဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္ကေျပာသည္။ "နာေရးကူညီမႈအသင္းဟာ ျမန္မာ ျပည္သူအားလံုးအတြက္ အက်ိဳးျပဳ ေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုလို အႏုပညာ ေလာကက ကိုယ့္ထက္ တတ္သိတဲ့ ကိုယ့္ဆရာေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ကူညီခြင့္ရျပန္ေတာ့ သူတို႔ကို ပူေဇာ္ခြင့္ရတာပဲလို႔ ခံယူတယ္" ဟု သူက ဆိုသည္။ ပန္းခ်ီဦးမ်ိဳးျမင့္က ၎အတြက္ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးေသာ ျမင္ဆရာတဦး ကြယ္လြန္သြားသည့္အတြက္ စိတ္ထိခိုက္ရေၾကာင္း ေျပာသည္။ "သူ႔လက္ရာေတြကို အတုယူ ေရးဆြဲခဲ့ၾကတဲ့လူေတြထဲမွာ က်ေနာ္လဲပါတာေပါ့။ လူခ်င္းလည္း သိပ္ရင္းႏွီးတယ္။ အစ္ကိုလို ပါပဲ။ သူ႔အတြက္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းေပးရံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ အခုဟာက လူသာမန္သက္သက္ကို ဆံုးရႈံးရတာတင္ မကဘူး သူ႔ရဲ႕ ဖန္တီးမႈအႏုပညာေတြကိုပါ တပါတည္း ဆံုးရႈံးရတာ ဆိုေတာ့ ဆံုးရႈံးမႈက ႀကီးမားလွပါတယ္" ဟု သူက ဆိုသည္။ Source:> http://www.facebook.com/l/CAQC-Ky51AQDNPVpIqYjX2Obu1XTpdP7k1OyPsNq6vQ8c0w/tiny.cc/6ogdo

အပ်ိဳၾကီးမမ မ်ားအတြက္

Ka Bar Shar posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ka Bar Shar 05 August 20:07 အပ်ိဳၾကီးမမ မ်ားအတြက္ ဘီယာမတိုက္ခ်င္ေနပါ Myanmar Runဆိုရင္ေက်နပ္ပါတယ္။ အၿမည္မေႀကြုးလဲရပါတယ္ ငါးမုန္႔ေၾကာ္ဆို၀မ္းသာပါၿပီ။ ေဆးလိပ္မတိုက္ခ်င္ေနပါ ဖက္ၾကမ္းေလာက္ဆိုရင္ပဲရပါၿပီ။ ကြမ္း မယာ ေပးခ်င္ေနပါ သြား၀ယ္ေပးရင္အဆင္ေၿပပါတယ္ ဖဲ ဖိုးမေပးခ်င္ေနပါ လက္စြပ္ခၽြပ္ေပးရင္ပဲေက်နပ္ပါတယ္။ ထို႔သို႔နားလည္နိုင္ေသာသူကို လက္လြပ္သြားမည္ဆိုရင္ေတာ့ အပ်ိဳမမၾကီးေတြ ရင္ထုၿပီးေၾကြကြဲရပါလိမ့္မည္ ။။။။

"ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ ည"

Ko Set posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ko Set 05 August 15:10 "ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ ည" ညအေမွာင္ ၾကယ္ေရာင္မလင္း ၿခံထဲမွာ ေဆးလိပ္တိုနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ငါ ေဆြးေကာင္းေနတုန္း ေရွ႕နားက အိမ္နီးခ်င္းက ၀ုတ္... ၀ုတ္... ၀ုတ္ လွမ္းႏႈတ္ဆက္တယ္... ေဆြးစိတ္ေတြ ေပ်ာက္။ ။

၂ေယာက္ေပ်ာ္ရမယ့္ အျဖစ္ကို မရနိင္ရင္...

Prickly Heat posted in စာေပစကား၀ုိင္း Prickly Heat 05 August 15:03 1.၂ေယာက္ေပ်ာ္ရမယ့္ အျဖစ္ကို မရနိင္ရင္ ၂ေယာက္ငိုရမယ့္အျဖစ္ကိုေတာ့ မလုပ္ခ်င္ဘူး …နင္ေပ်ာ္ပါ…ငါငိုမယ္ခ်စ္သူ ……း ) 2. ငါသာ ေလွနံနွစ္ဖက္နင္းၿဖစ္မယ္ ဆိုရင္… နင္႕ဘက္ကို ပိုပိုသာသာေလး နင္းေပးပါ႕မယ္ နင္ေလွနစ္ၿပီး ၿမန္ၿမန္ေသေအာင္လို႕ေလ..:P 3. အာဇာနည္ကခြင္႕ၿပဳတယ္ခြင္႕လြတ္တယ္…..ငါကေတာ႕အဆိပ္ခပ္မယ္ရိုတ္သတ္မယ္ လိုအပ္ရင္အက္ဆစ္နဲ႕ပါပက္မယ္ ဒါဘဲ နားလည္လား!!!!! 4. ခ်စ္သူ… မင္းငါ႕ကို facebookမေတြ႕ရင္ onlineမွာလည္းလာမရွာနဲ႕ သူမ်ားတကာေတြလို တၿခားသူရင္ခြင္ထဲမွာလည္းသြားမရွာနဲ႕ ေခ်ာက္ထဲခုန္းဆင္းခဲ႕ ငါသိုင္းက်မ္းရွာေနတယ္…. 5. ခ်စ္သူ… မင္းငါ႕ကို facebookမေတြ႕ရင္ onlineမွာလည္းလာမရွာနဲ႕ သူမ်ားတကာေတြလို တၿခားသူရင္ခြင္ထဲမွာလည္းသြားမရွာနဲ႕ မင္းေမာေနမယ္ ငါပုန္းေနတာ အရက္ဆိုင္နဲ႕ ဘီယာဆိုင္မွာ…း) 6. ခ်စ္သူ… မင္းငါ႕ကို ဖုန္းဆက္လို႕မရရင္ onlineမွာလည္းလာမရွာနဲ႕ သူမ်ားတကာေတြလို တၿခားသူရင္ခြင္ထဲမွာလည္းသြားမရွာနဲ႕ မင္းေမာေနမယ္ မင္းရင္ခြင္ထဲငံု႕ၾကည္႕လိုက္ ငါပုန္းေနတာ မင္းရင္ခြင္ထဲမွာေလ…း) 7. အေရွ႕တြင္အခ်စ္မိုင္1500 ရွိသည္ အမုန္းက်ည္ဆံ မာနႏွလံုးသား အသည္းခြဲဓား မ်က္ရည္ဗုန္း တို႕ကို528မိုင္တြင္ထားခဲ႕ပါ… 8. မုိးမုိးကေျပာတယ္ ငါမွားလားမင္းမွန္လားတဲ႔ လင္းလင္းကေျပာတယ္ ငါဘက္ကမွားတာပါတဲ G-Latt ကေျပာတယ္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွားခဲ႔တယ္ ေအာင္လကေတာ႔ မွားတာရွိရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့ ကဲ….. ၾကားထဲကငါက ဘာလုပ္ရမလဲ(တေလာကလံုးမွားတယ္..ငါမွန္တယ္) 9. ဆရာ့ကို ဆရာလာမလုပ္နဲ႔ ဆရာလည္း ဆရာ့ ဆရာေတြကို ဆရာမလုပ္ခဲ့ဘူး ဆရာ့ကို ဆရာလုပ္တာလည္း ဆရာမၾကိဳက္ဘူး ဆရာ့ကို ဆရာလုပ္ခ်င္ရင္ ဆရာ့ထက္ ဆရာျဖစ္ေအာင္ ဆရာ့ဆရာေတြဆီမွာ ဆရာျဖစ္သင္တန္း သြားတက္လိုက္ 10. သတိ! နတ္ႀကီးသည္… ဂြႀကီးႀကီးႏွင့္ ၾကပ္ပါ မၾကပ္တတ္လွ်င္ နတ္ၿပံဳးမည္ နတ္ၿပံဳးလွ်င္ ျပန္ရီျပလုိက္ပါ… 11. အေပါဆံုးကပိတ္ဆံပဲ ေမြးရာပါအားနည္းခ်က္ကေဆာ္ၾကည္တာ စိတ္ညစ္ရတဲ႕အထဲမွာေလးစားမွုေတြအရမ္းရေနတာလည္းပါတယ္ ဘာလုပ္လုပ္ေအာင္ၿမင္ေနေတာ႕ တခါတေလလည္း ေလတာေပါ႔ 12. ငါနင့္ကိုခ်စ္တဲ့..အခ်စ္မ်ဳိးနဲ. နင္တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တတ္လာမယ္.အခ်ိန္ေရာက္လာမွာ ငါအေၾကာက္ဆံုးပဲ။…….. 13. ေဖေဖာ္၀ါရီ 14 ေရာက္ခါနီးမွ ေခ်ာကလက္ကိုေမွ်ာ္ၿပီး ရည္းစားလာမေတာ္နဲ႔ ..လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လအတြင္းက ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ရည္းစားကို ဇီးျပားေတာင္ ေကၽြးဖူးတာမဟုတ္ဘူး …:P 14. "ငါဟာ" …နင့္ရဲ႕မ်က္ရည္တစ္စက္ဆိုရင္ နင္ႏႈတ္ခမ္းထက္ ငါေၾကြက်ၿပီး နင့္ႏွလံုးသားထဲထိ စီးဆင္းမယ္။ နင့္သာ ငါရဲ႕မ်က္ရည္တစ္စက္ဆိုရင္ ဒီတစ္သက္ ငါမငိုေတာ့ဘူး။ နင့္ကို ဆံုးရႈံးမွာစိုးလို႔ပါ.. 15. နင္စိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ နင့္ရ့ဲအနားမွာ ငါရွိခ်င္…နင္ေနခြင့္ေပးမလား…? ငါစိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ နင့္ကိုစကားေတြ ငါေၿပာခ်င္…နင္နားေထာင္ေပးပါလား…? 16. ပိန္ေတာ့ေဆးသမား.. ၀ေတာ့အရက္သမား.. ရည္းစားမရွိေတာ့အေၿခာက္.. ရွိေတာ့ႏွာဘူး.. ႏိုင္ေတာ့ ၾကက္ကန္း ဆန္အုိးတုိး … ရႈံးေတာ့ေသာက္သံုးကိုမက်ဘူး.. တစ္ခုမွမလြတ္တဲ့ေလာကၾကီးပါလား 17. နင္စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနတဲ႔အခါ ငါ႔ကိုေခၚလိုက္ပါ နင္အငိုတိတ္ေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ေတာ႔ ငါကတိမေပးႏုိင္ဘူး ေသခ်ာတာကေတာ႔ ငါနင္နဲ႕အတူလိုက္ငိုေပးမွာပါ။ 18. အၾကင္နာမရ ၀ိုင္သာခ်..အပီသာရင္ကြဲ ဘီယာဆြဲ.. အခ်စ္ကိုစိတ္နာ ေဆးလိပ္ဖြာ..အခ်စ္ေၾကာင့္ရင္ကြဲ ၀ီစကီဆြဲ…အခ်စ္ကိုသပိတ္ေမွာက္ ထမ္းရည္ေသာက္..အခ်စ္ကိုေမ့ပစ္ ဂိမ္းဆိုင္လစ္ 19. အရႈံုးလည္းမေပးတတ္ဘူး အႏိုင္လည္းမယူတတ္ဘူး လိုခ်င္တာေတာ့ရွိတယ္ နားလည္မႈ…… 20. အေရာင္မရွိတဲ့ေရေတာင္ ပင္လယ္လုပ္ျပီး ျပာေသးတာပဲ Online ကလူေတြ မာယာနဲ႔ညာေနတာလည္း မဆန္းပါဘူးေလ … ။ 21. ခ်စ္တယ္ေနာ္ အလိုမလိုက္ဘူး….. ! ဖုန္း ၀ယ္ေပးမယ္ လိုင္း မတပ္ေပးဘူး! အိမ္ ၀ယ္ေပးမယ္ အိမ္ထဲ ေပးမ၀င္ဘူး! ကား ၀ယ္ေပးမယ္ ကားေသာ့ မေပးဘူး! အကၤ်ီ ၀ယ္ေပးမယ္ ေပး မ၀တ္ဘူး ~~~~~~~~ 22. *ငါနင့္ကို မေမ့ပါဖူး.. နင့္စိတ္ထဲ ငါမရွိေတာ့လို့ ငါနင့္ကို ေအးစက္သြားတာ…. ငါနင့္ကို မမုန္းပါဖူး… နင့္အခ်စ္ ငါ့အတြက္မဟုတ္ေတာ့လို့ ငါနင့္ကို ရင္မခုန္ေတာ့တာ….** 23. သမီး..နာမည္။။ေဂၚဖီထုပ္။။။ၿမိဳ႕မွာ.ေဂၚလီလုပ္… ေဂၚလီလုပ္ၿပီးစတန္႔ထြင္ ~~~ ၇ည္းစားကိုးေယာက္.အဖတ္တင္… အဖတ္တင္လိုမ၀ေသး~~ထပ္တြဲဖို႕ကလက္မေႏွး…… ဘဲမ်က္ခံုေပၚ..စႀကၤႏ္ေလွ်ာက္..တစ္ေန႕က်ေတာ႕..ေၿခေခ်ာ္ေမွာက္ း) ေၿခေခ်ာ္ေမွာက္ကာမမွတ္ေသး~~~~အန္ကယ္ႀကီးးနဲ႕ခိုး၇ာလိုက္ေၿပး ~~~အန္ကယ္ႀကီးကလဲ..ေသရႊာလားးးး….သမီးးးဘ၀..နားေတြကား ဇာတ္သိမ္းမလွ..သမီးးဘ၀…….နာမည္အသစ္တစ္ခု၇….. ….၇တဲ႕နာမည္..နား၀င္ဆိုး……… ကိုးခုလတ္နဲ႕….တစ္မုဆိုး ခိခိခိခိိခိ။။။ (just funny ) 24. ငါက နင္ျပံဳးေနရင္!!~ ေက်နပ္သူ နင္ငိုေနရင္~~!အေနခက္သူ! !!နင့္ကိုမေတြရရင္!!မေနတတ္သူ~~ ~~နင္လိုသမွ် ~~ေပးဆပ္ခ်င္သူ ~~နင္မွားသမွ်လည္း ~~မျငိဳျငင္တတ္သူ~~!! နင့္ကို!! ဒီလို !!ရူးသြပ္သူ!!<~~ !_! 25. VALENTINE DAY မွာ တစိမ္႔စိမ္႔ၾကည္႔စရာဆိုလို႔ Monitor ရယ္.တယုတယကိုင္စရာဆိုလို႔ Keyboard ရယ္..လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ၿပစရာဆိုလို႔ Mouse ရယ္ တီတီတာတာေလး ဆုိလုိ့ မီးပ်က္ရင္ေအာ္တဲ့ UPS …ပဲရွိတယ္… 26. ငါလြမ္းလို႕ေသသြားရင္ တရားခံကနင္ေနာ္……:P 27. အခ်စ္ဆိုတာ ငါ႕အတြက္ေတာ႕ အပ်င္းစားသံေယာဇဥ္ဘဲ……. 28. My name is မဲတုတ္….I Live in တဲစုတ္…. I only eat ပဲျပဳတ္… I walk in လမ္းစုတ္.. So I meet မိပုတ္… I give her အမႈိတ္ထုတ္… So she beats me with ထီးစုတ္…. And I run into ေတာအုပ္… I play with က်ားစုတ္… Now I am ၀ဲကုတ္… So my skin is ျပဲစုတ္… And I go to doctor ရမ္းတုတ္…..This message read ေမ်ာက္ရုပ္ 29. ေခ်ာတာၾကိုက္ရင္ မင္းသားေတြရွိတယ္။ ခ်မ္းသာတာမွလိုခ်င္ရင္ သူေဌးသားေတြရွိတယ္။ အေၿပာေကာင္းတာၾကိဳက္ရင္ ပြဲစားေတြရိွတယ္။ ဂုဏ္မက္တယ္ဆုိရင္လဲ စစ္ဗိုလ္ေတြရွိတယ္ ခ်စ္တတ္တာကိုပဲ လုိခ်င္တယ္ဆုိမွ ငါ့ဆီကုိလာခဲ့။ 30. I say. you say.ႏွစ္ေယာက္ေဆးေတာ့ ပုဂံေတြ ေျပာင္ေရာ။ I see. you see. ႏွစ္ေယာက္စီးေတာ့ ဒန္းက်ိဳးတယ္။ I no. you no. ႏွစ္ေယာက္နုိးေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္တာေပါ့။ 31. မင္းကိုေတြ့ခ်င္ရင္ မင္းဓာတ္ပံုထုတ္ၾကည့္တယ္ မင္းကိုလြမ္းရင္ မင္းအေၾကာင္းစဥ္းစားတယ္ မင္းအသံၾကားခ်င္ရင္ ေခြးကိုခဲနဲ့ေပါက္တယ္… 32. ဝ မရွိပဲ ဝိ မလုပ္နဲ့… ဝ ဝ စား.. ေဝးေဝးေန.. ဝါးတားတားနဲ႔ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုတ္ျပီး ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ႔၀င္မရွဳပ္နဲ့.. .. ဝုန္းဒိုင္းႀကဲၿပီး… ဝိုက္ထည့္လိုက္လို့…. ဝ ရုန္းသံုးကား ျဖစ္သြားမယ္ 33. ျပတ္တုန္းလပ္တုန္း ၂၃ … ဟိုေခ်းဒီေခ်း ၂၄ … သတ္သတ္လြတ္စား ၂၅ … ေရေသာက္ဗိုက္ေမွာက္ ၂၆ … အိုးေမွာက္ခြက္သြန္ ၂၇ … အေမ့အလစ္ ၂၈ … အိမ္ကျပန္ခိုး ၂၉ … ေပါင္ဟယ္ဆံုးဟယ္ ရက္ ၃၀ … ဟိုကစ္ဒီကစ္ ၃၁…… 34. ငါခ်စ္လုိ႔ နင္စိတ္ညစ္မယ္ဆို.. နင္မသိေအာင္ငါခ်စ္မွာေပါ့ … မုန္းဖို႔ေတာ့မခိုင္းနဲ႔ေလ……… ေမ့ဖို႔ဆို ပိုေ၀းတယ္ …… စဥ္းစားၾကည့္ပါလား…. ဘယ္တရားမလဲ.. ငါ့လဲငါ့ခံစားခ်က္နဲ႔ငါပဲဟာ 35. ♥ ♥ငါ ခ်စ္သေလာက္ မခ်စ္လဲ ေနပါ♥ ♥ငါ လြမ္းသေလာက္ မလြမ္းလဲ ၇ပါတယ္ ♥ ♥မင္း ထားခဲ့ မယ္ ဆုိလဲ ♥ ♥ငါေက်နပ္ပါတယ္ ♥ ♥ဒါေပ့မယ္ တုိက္ဆုိင္ မႈေလး ေတြ၇ွိ၇င္ေတာ့ သတိ၇ေပးပါဟာ♥ ♥…ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ 36. လာပါအခ်စ္ရယ္….. ဖဲသြားရိုက္မယ္… ေဘာပြဲေလာင္းမယ္… ၂လံုးထီထိုးမယ္ ၾကည္ႏူးဖြယ္… ထီႀကီးေပါက္ဖို႔ ရည္စူးရြယ္ကာ ဘုရားကိုတက္….. ကန္ေဘာင္မွာ တူတူထိုင္ကာ ၃လံုးကိုတြက္…… Oh Yes, Oh Yes. 37. ႏွလံုးသားထဲ"အိမ္ေျမာင္"စုတ္ထုိးသံၾကားကတည္းက ကိုယ္စိတ္ေတြ"ေတာက္တဲ့"ျဖစ္ခ်င္ေနတာ…. ရင္ေတြလည္း"ေမ်ာက္"ခုန္ခုန္ျပီး "ဇီးကြက္"လုိအိပ္ပ်က္ညေတြနဲ႔ "လဒ"မႈိင္မိႈင္ေနရတဲ့အျဖစ္ ခ်စ္လုိက္စမ္းပါ. 38. ခ်စ္သူဆီကအျပန္ဖိနပ္ မွတ္လို႕ေကာက္စီးလာတာ ငါ့မာနေတြျဖစ္ေနတာပဲ… ေတာ္ေတာ္ေတာင္ပါးေနျပီပဲ ရွိပါေစေတာ့ငါကခ်စ္တာကိုး……… 39. Gtalk ဖြင္႕တိုင္း Chat ေနတယ္မထင္နဲ႕ ၿပန္မေၿပာလို႕မေက်နပ္ရင္ ဘေလာ႕လိုက္ ငါဘေလာ႕ထားတဲ႕လူစာရင္းက မင္းတို႕ၿမိဳ႕ရဲ႕ လ၀ကရံုးက လူစာရင္းထက္မ်ားတယ္ နားလည္လား …း( 40. Gtalk ဖြင္႕တိုင္း Chat ေနတယ္မထင္နဲ႕ နားလည္လား နားမလည္ရင္ နွစ္ခါၿပန္ဖတ္ နွစ္ခါၿပန္ဖတ္လိဳ႕မွနားမလည္ရင္ ငါ႕ (IQ)ေတာ္ေတာ္နိမ္႕တာဘဲဆိုၿပီး သတ္ေသလိုက္..း( 41. Hay! Girl ငါဆိုတဲ႕Boy က online သံုးပီး Q ေနတာမဟုတ္ဘူး….မေက်နပ္ရင္ဘေလာ႕လိုက္..ဂရုမစိုက္ဘူး….. 42. နာမည္ေမးခါနီးရင္ Connection က က်ၿပီ….လိမ္စာေမးခါနီးရင္ Connection က က်ၿပီ….ဖုန္းနံပါတ္ေလးေၿပာခါနီးရင္ Connection က က်ၿပီ …နင္ တေန႕၀ဋ္လည္မယ္ Connection….ဟင္းးး 43. ရည္းစားထားရတာဟာ Bus ကားစီးရသလိုဘဲ ထြက္သြားတဲ႕ ကားကို ေၿပးမလိုက္နဲ႕ ေမာတယ္ ခနေစာင္႕ ေနာက္ တစ္စီးလာ လိမ္႕မယ္……. 44. သတိ!!!!နားရငး္အုပ္တတ္သည္ ၾကည္႔ ဟိုင္း ပါ..း( 45. ငါ႕ကို ဆိုးတယ္ ဆိုးတယ္ နဲ႕ေၿပာၾကတယ္ မဆိုးပါဘူး မယံုရင္ တစ္ပတ္ေလာက္ေပါင္းၾကည္႕ပါလား အဆင္မေၿပ၇င္ ေမေမနဲ႕ တိုင္ေပါ႕…:P 46. တစ္ခါ Hi ၁၀၀ က်ပ္။ နာမည္ေမးလွ်င္ ၂၀၀ က်ပ္။ လိပ္စာပါသိခ်င္လွ်င္ ၅၀၀ က်ပ္။ အသည္းကြဲ၍လာတိုင္ပင္လွ်င္ ၁၀၀၀ က်ပ္။ ဟုိေမးဒီေမး ၅၀၀၀ က်ပ္။ စစေနာက္ေၿပာင္ ၁၀၀၀၀ က်ပ္။ ရည္းစားစကားေၿပာလွ်င္ FREE….. 47. အေသာက္ၿပတ္ရင္ အသက္ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႕…..အသက္မေပ်ာက္ေအာင္ အေသာက္မၿပတ္ပါ…….း) ★* 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ • •。★.★ 。* 。 ° 。 ° ˛˚˛ * Π____*。*˚ ˚ ˛ •˛•˚ */______/~＼。˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •˛• ˚ ｜ 田田 ｜門｜ ˚ 48.ကြ်ဲပါးေစာင္းတီးတဲ့…… ဆို၇က္လုိက္တာ… ..တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းစကားေတြ… ျမက္ေလာက္မခ်ဳိတဲ့ဂီတကို မခံစားေပးနုိင္တာ က်ြဲအျပစ္ဆို၇င္……. ေစာင္းသမားလည္း ျမက္စားၾကည့္ပါလား… ဂီတေလာက္ခ်ိဳမလားလို ့ 49.အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာသာ အေလးခ်ိန္ရွိမယ္ဆိုရင္ ခ်ိန္ျပလုိက္ခ်င္တယ္ မင္းကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုေပ့ါ 50.To Say ျပတ္ျပတ္သားသား. I am ကေလးသာသာ. So I Live ရိုးရိုးသားသား. I Have No ရည္းစား. But I am not အားအားယားယား. Because I am စာႀကိဳးစား. .And ဒီ Massage ဖတ္တဲ့သူမ်ား ရည္းစား .. !! 51.အၾကဴဇယားေတြနဲ ့ရႈပ္ေနတာလို ့ထင္ေနတာလား ~~~ မင္းသိဖို ့က အၾကဴဇယား၊အခ်ဴဇယားဆိုတာေတြ ငါမသိဘူး ~~~ Ok ရင္ Chat မယ္ ~~~ မ Ok ရင္ Block မယ္ ~~~ သိပ္ရစ္လြန္းရင္ Block List ထဲမွာထာ၀ရေနရမယ္ ~~~ မင္းေရာေနခ်င္လို ့လား ? 52.ငွက္တစ္ေကာင္ကိုခ်စ္မိမွေတာ႔ လြတ္လပ္ျခင္းကိုပါ ငါနားလည္ေပးရေတာ့မွာေပါ႔ … ♥ ငါမခ်ုဳပ္ခ်ယ္ပါဘူး မင္းအေတာင္ေညာင္းရင္ နားခိုအိပ္စက္တတ္တဲ႔ သစ္ပင္တိုင္းပဲ ငါျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာပါ…♥♥♥ 53.ငါ့အသည္းက အက္ေနတာ.ေနာ္.. နင္လိုခ်င္ရင္..အနည္းဆံုးေတာ့. ပတ္တီးမဟုတ္ရင္ေတာင္… ပလာစတာေလး ေတာ့ ယူခဲ့ဟာ…. ေလာေလာဆယ္ ကိုင္လို.ကို မရတာ.. .. ထိတာနဲ့ ကြဲမွာဆိုးလို. ငါေတာင္.. ေဂ်ာင္ထိုးထားရတယ္.. ။။။။ 54.ေနာက္ငါေရးတဲ ့ကဗ်ာတိုင္းဟာ…မင္းအတြက္လို ့ရည္စူးမိရင္..ငါ့လက္ကိုအဂၤုလိမာလဆီအပ္ပစ္လိုက္မယ္….ငါမင္းကိုေသေအာင္မုန္းတယ္ 55.U See I See 2ေယာက္စီးေတာ့ ဆိုက္ကားေလးတာေပါ့ U Say I Say 2ေယာက္ေဆးေတာ့ ပန္းကန္ေျပာင္တာေပါ့ U Known IKnown 2ေယာက္နိုးေတာ့ သူခိုးေျပးတာေပါ့ U Chat ICHat 2ေယာက္ခ်က္ေတာ့ ထမင္း အျမန္က်က္တာေပါ့… 56.ဟိတ္ ~ ဟိုေကာင္ေလး ခုခ်က္ခ်င္းရပ္စမ္း!! အမယ္ ~ ငါ့အသည္းကိုမ်ား ဓားနဲ႕လွီးေဆာ့ေနေသးတယ္ …. နာေတာ့မယ္~!! ေအာင္မာ .. ဘုရိႈးလာရိႈးမေနနဲ႕!!! နင့္လက္ဓားရွမွာစိုးလို႕ တားေနတာ ~ ဟြန္႕* 56. နင္မမွားပါဘူး ငါမမွန္ခဲ့တာ နင္မလာခဲ့ပါဘူး ငါေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာပါ နင္မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး ငါသာရူးမုိက္ခဲ့တာ စုတ္ျပတ္သတ္ခဲ့တဲ့ ရင္ခုန္သံေတြအတြက္ ေနာက္ဆံုးအျပစ္ပုိင္ရွင္က ငါပါဟာ….!!!! 57.လြမ္းေလာက္စရာ…. .အဆင္႔မရွိ္ဘဲ……..မာန္တတ္ၿပမေနနဲ႔…….နင္႔ကိုေၾကြလို႔……..မ်က္ရည္က်တဲ့ရည္းစားေတြထဲမွာ……….ငါမပါဘူး……..မလြမ္းဘူးေနာ္………ၾကိဳက္သလိုလုပ္ႏိုင္တယ္… 1 Go, 2Come, 3 Ready, 4 Wait ေက်နပ္တယ္

Do not believe in anything because you have heard...

Prickly Heat posted in စာေပစကား၀ုိင္း Prickly Heat 05 August 14:12 Do not believe in anything because you have heard it; do not believe in traditions because they have been handed down from many generations; do not believe in anything because it is rumoued and spoken by many; do not believe in anything because it is found written in your religious Books; do not believe in anything merely on the authority of your analysis when it agrees with reason and is conducive to the good and benefit of one and all then accept it and live up to it*

False friends are like our shadows keeping close...

Prickly Heat posted in စာေပစကား၀ုိင္း Prickly Heat 05 August 14:11 False friends are like our shadows keeping close to us which we walk in the sunshine but leaving us the instant we cross into the shade

ငွက္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံႏိုင္ရမယ္

Prickly Heat posted in စာေပစကား၀ုိင္း Prickly Heat 05 August 14:03 ငွက္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံႏိုင္ရမယ္ ငါးဆိုရင္ ေရမွာ ကူးႏိုင္ရမယ္ ေျမြဆိုရင္ တြင္း၀င္ေျဖာင့္ရမယ္ က်ားဆိုရင္ ေတာကၽြမ္းက်င္ရမယ္ ဆင္ဆိုရင္ သစ္လံုးဆြဲႏိုင္ရမယ္ ဗ်ိဳင္းဆိုရင္ ငါးရွာတတ္ရမယ္ ေၾကာင္ဆိုရင္ ေျခသံလံုရမယ္ ၾကြက္ဆိုရင္ ေဖာက္ထြင္းႏိုင္ရမယ္ ေခြးဆိုရင္ အနံ့ခံတတ္ရမယ္ ႏြားဆိုရင္ ဘယ္ထြန္ႏိုင္ရမယ္ တိရိစၧာန္တိုင္းလိုလို သူ႕ကိုယ္ပိုင္စြမ္းရည္ေတြ ရွိၾကတယ္။ ဒါဆို လူဆိုရင္ေကာ... အသိဥာဏ္ရွိရမွာေပါ့ အမွားနဲ႕အမွန္ ၊ အက်ိဳးနဲ႕အေၾကာင္း အေကာင္းနဲ႕အဆိုး ၊ ကုသိုလ္နဲ႕ အကုသိုလ္ ခြဲျခားနားလည္တတ္တဲ့ အသိဥာဏ္ရွိမွ လူလို႕ေခၚႏိုင္မယ္ ေကာင္းသန္႕

သီခ်င္းဆုိ၍ ငိုရသည္

Ka Yin Lay posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ka Yin Lay 05 August 09:51 သီခ်င္းဆုိ၍ ငိုရသည္ ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္းခ်စ္စြာေသာ အယ္ဒီတာက စာေပသက္သက္ျဖစ္ေသာ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကို ေရးပါဘိဟု ငါ့ထံ ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့သည္။"စာေပသက္သက္" ဟူေသာ စကားျဖင့္ သူဘာဆုိလုိသည္ကို ငါရိပ္မိပါ၏။ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေဆာင္းပါးကို သူက ငါ့အား မေရးေစလုိ။ ငါသိသည္။ ဤေလာဘေဇာ အေတာ မသတ္ႏုိင္ေသာ ဓနရွင္ နယ္ခ်ဲ႕သမားတုိ႔ ေခတ္၌ ဤအရွက ္မရွိ၊ အညႇာအတာ မရွိေသာ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညႇဥ္း ေခတ္၌ စာေပ သက္သက္ကို သာေရး မေနေတာ့ႏုိင္။ သာယာ ခ်ဳိျမသည့္ ခ်ဳိးကူသံက ေလးကိုသာ ၾကည္ႏူး၍ မေနေတာ့ႏုိင္။ နယ္ခ်ဲ႔သမား သရဲ သဘက္မ်ား၏ ဗံုးသံ ေသနတ္သံသည္ လက္ကာ၍ ထားေသာ နားတြင္းသို႔ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္ လာေလၿပီ။ ဤအေၾကာင္းကို ငါသိပါ၏။ သို႔ေသာ္ ကတိေပး ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ သူ႔အလုိက် စာပိုဒ္မ်ားကို ေရးႏုိင္ရန္ အတန္တန္ စဥ္းစား၏။ အိမ္တြင္ ထုိင္စဥ္းစား၍ မရေသာေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အႀကံယူရန္ ထြက္ခဲ့ေလသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မုိးဥတု ေကာင္းကင္သည္ ညိႇဳ႕မိႈင္းလ်က္ ရွိ၏။ စိမ္းစိုေသာ သစ္ပင္မ်ား အေပၚ၊ နီျမန္းေသာ တိုက္ခန္းႀကီး အေပၚတုိ႔မွ ထုိးထြက္ကာ ညိႇဳ႔မိႈင္းသည့္ ေကာင္းကင္ေရွ႕တြင္ ဟိုက္ကုတ္ နာရီစင္ႀကီးသည္ မားမား ႀကီး ရပ္ေန၏။ အညိဳေက်ာခံတြင္ ျဖဴစင္စြာ ေပၚေနေသာ နာရီ မ်က္ႏွာႀကီးမွာ ေျခာက္နာရီ ခဲြအခ်ိန္ကို ျပေနေလ၏။ ဘုရင္မ ပန္းၿခံတြင္းရွိ လူအုပ္လည္း ကဲြစျပဳေလၿပီ။ ငါလည္း ပတ္၀န္းက်င္ရွိ သာယာမႈကို ႐ႈစားရင္း ေလသန္႔ေလေကာင္း ကေလးမ်ားကို ႐ွဴစျပဳေလၿပီ။ ေရွ႕ျမက္ခင္းႀကီးမွာ ကတၲီပါ ေကာ္ေဇာ စိမ္းႀကီးႏွင့္ တူသည္ဟု ယူဆစျပဳေလၿပီ။ ဆူးေလဘုရား၏ ေတာက္ ေျပာင္ေသာ ေရႊေရာင္ကို ၾကည္ညိဳစ ျပဳေလၿပီ။ အတုိခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆုိေသာ္ စာေပ သက္သက္ျဖစ္ေသာ စာတစ္ပုဒ္ကို ေရးႏိုင္ေလာက္ၿပီဟု ထင္စျပဳေလၿပီ။ ထုိအခိုက္ ပန္းၿခံအျပင္ ဘက္မွ "ေထာင္ေရာင္ေန၊ ေမွာင္ေမွာင္ေခြၽ၊ နန္းအမရ ေရႊဘံု ေျမ၊ ရေ၀ ရေ၀၊ ရေ၀ နန္းမွာ ဘုန္းေတာ္ေရာင္ ထြန္းပါဘိေလး" ဟု ခပ္က်ယ္က်ယ္ ဆုိလုိက္ေလေသာ သီခ်င္းသံကို ငါၾကားရေလသည္။ သီခ်င္းမွာ က်ယ္သေလာက္ ေကာင္း၏။ လူႀကီးသံကား မဟုတ္၊ ကေလးသံပင္ ျဖစ္၏။ ႏြားေက်ာင္းသားကေလးမ်ား မန္ က်ည္းပင္ေပၚက တက္ဟစ္ လုိက္သလုိ အခြၽဲအဟဲ နည္း နည္းျဖင့္ပင္ ေကာင္းေလသည္။ ငါသည္ အသံလာရာသို႔ ၾကည့္လုိက္ရာ ပန္းၿခံအျပင္ ဘက္ အုတ္တလင္းေပၚတြင္ လူတစ္အုပ္ကို ျမင္ေပ၏။ ငါေတာ့ သြားၾကည့္ၿပီး သီခ်င္း တဆိုဆုိႏွင့္ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးအေၾကာင္း စာေရးမယ္။ ဒီတစ္ခါ စာေပသက္သက္ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ ငါသည္ အျပင္ေရာက္၍ လူအုပ္ၾကားသို႔ တုိး၀င္၏။ သူတုိ႔ ၀ိုင္းထားေသာ အလယ္ေခါင္တြင္ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္သား အရြယ္ သူငယ္ကေလးသည္ စကၠဴကို ေထာင္ေနေအာင္ ေခါင္းေပါင္းထား၏။ က်ပ္တည္းစြာ ၀တ္ ထားေသာ ထုိင္မသိမ္း အက်ႌမွာ လက္ယာေဘးက ၿပဲေန၏။ ပန္းေရာင္တဲြ လံုခ်ည္တစ္ပတ္ ရစ္ကို ေတာင္ရွည္ျဖစ္သလုိ ၀တ္ထား၏။ မ်က္ႏွာကိုျဖဴေန ေအာင္ ေပါင္ဒါ ႐ိုက္ထားရာ မ်က္ခံုးေပၚတြင္ ေပါင္ဒါဖံုးလ်က္ ရွိ၏။ ပုဆုိးစကို ၀ဲခနဲ ၀ဲခနဲကိုင္ၿပီး ေျခတစ္ဖက္ကို ႂကြ၊ေျခတစ္ဖက္ကို ဖေနာင့္ႏွင့္ နင္းထားၿပီး ပတ္ခ်ာလည္ကာ ကေနေလ၏။ သူ႔အနီးတြင္ ဆယ္ႏွစ္မွ်ရွိေသာ မိန္းကေလး မွာလည္း ခါးေတာင္အက်ႌ၊ အခ်ိတ္ ထဘီတျို႔ဖင့္ ဆင္ထားသည့္ အျပင္ ဆံရစ္ကေလးကို ေကာင္းစြာ ခ်ထားၿပီး တစ္ေတာင္ မွ်ေသာ ဆံပင္ကို ဘီးစပတ္ ပတ္ထားေလ၏။ ေပါင္ဒါကို ေဖြးေနေအာင္ လူးထား၏။ မ်က္လံုး ကေလးမ်ားမွာ နီေနေလ၏။ သူသည္ ခြက္ကေလးျဖင့္ ၾကည့္ေနသူမ်ားအား ပိုက္ ဆံခံေနေလ၏။ သူ႔မ်က္ႏွာကား ညိႇဳးႏြမ္းလ်က္ ရွိ၏။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္၏ အရြယ္ႏွင့္ ႐ုပ္ကို ၾကည့္ၿပီး သူတုိ႔သည္ ေမာင္ႏွမ ျဖစ္သည္ဟု ငါ ဆံုးျဖတ္၏။ သူငယ္ကေလးကား သီခ်င္း အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေရာက္တတ္ရာရာ ဆုိရင္း ေခြၽးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ေအာင္ ကေန၏။ နားထင္ႏွင့္ လည္ပင္းရွိ အေၾကာမ်ားကား ေဖာင္းႂကြယွက္သန္း လ်က္ရွိ၏။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပင္ပန္းေသာ လကၡဏာ မရႊင္ေသာ လကၡဏာတုိ႔သာ ထင္ေလ၏။ အသက္ မရွိေသာ ေခါင္းတုိင္မွ ဥၾသသံျမည္သလုိ စိတ္မပါေသာ ပါးစပ္မွ သီခ်င္း မ်ား ထြက္လ်က္ရွိေပ၏။ သူ႔ ႏွမကေလးသည္ ခြက္တြင္ ပိုက္ဆံကို ခေလာက္ခေလာက္ ႏွင့္ အသံေပးၿပီး "ထည့္ၾကပါ၊ သနားၾကပါ၊ ကိုကိုတို႔၊ မမတို႔၊၊ ဘာဘူႀကီးတုိ႔ရွင့္" ႏွင့္ ေတာင္းခံေနေလ၏။ ငါသည္ နားအရသာ လည္း မခံႏုိင္၊ မ်က္စိအရသာ လည္း မခံႏုိင္၊ ေႏြအခါ ညေနေစာင္း တုိက္အိမ္တြင္း ၀င္မိ သူႏွင့္ တူေပ၏။ စိတ္မ်ားစြာ အုိက္သြား၏။ ပရိသတ္ထဲမွ လူတစ္ေယာက္က "ပိုက္ဆံေပး မယ္။ ႏွစ္ပါးသြား ကျပၾကဦး" ဟု အမိန္႔ ေပးလုိက္ေလရာ "ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ၀မ္းစမိုး" "အျခား ပိုက္ဆံေဒးကား" "ႏွစ္ပါးသြားကေလး ေဟ့" ဟု ေအာ္သံေတြ လုိက္လာ ၾက၏။ ငါသည္ ထြက္ေျပးခ်င္၏။ ခက္ပါဘိသည္။ စိတ္အား ထက္သန္ေသာ ပြဲၾကည့္ လာသူမ်ားသည္ ထြက္ေပါက္ မရေအာင္ ညပ္လ်က္ ရွိ၏။ ငါ့မွာ ၾကက္တုိက္ပြဲထက္ ႐ိုင္းေသာ တုိက္ပဲြကို မၾကည့္ခ်င္ဘဲ ၾကည့္ရေတာ့မည္ဟု စိတ္ႏွလံုး တုန္မိပါ၏။ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္မွာ မင္းသမီး၊ မင္းသားလုပ္၍ ကရန္မွတစ္ပါး အျခားမရွိ ေတာ့ေပ။ မင္းသားက ေခါင္းကေလးငဲ့၊ ခါးကေလးေထာက္ ထည့္ၿပီး "ကဲ ႀကိဳးစားလုိက္ၾကဦးစို႔ ႏွမေရ" ဟု ေခၚ၏။ ႏွမကေလးမွာ ပိုက္ဆံခြက္ကုိ အ၀တ္ပံုနား ခ်ထားၿပီး"ႏွမကေလး ခိုင္သဇင္က အတုိင္ပင္ခံရန္ အဆင္သင့္ပါပဲ ေမာင္ေမာင္"ဟူ၍ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ခါးေထာက္၊ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ခ်ည္ထုပ္စကၠဴ ယပ္ေတာင္ကို ခတ္ေလ၏။ "နံပါတ္၀မ္းတစ္၊ ဂဏန္းတစ္၊ မန္းခ်စ္သည့္ အပ်ဳိ" ငါကား ေခါင္းငံု႔ကာ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး အဆင္မတည့္ေသာ ေလာကႀကီးကိုသာ စိတ္နာေနေတာ့၏။ ဤကေလးမ်ားသည္ ဆင္းရဲသား ဆင္းရဲ သမီးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ဘာအလုပ္မွ် လုပ္စရာ မရွိ။ ေတာင္းရမ္းကာသာ စားရ၏။ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္သူကလည္း ေပါလာသျဖင့္ ႐ိုး႐ိုးနည္းျဖင့္ ေတာင္းမရ။ သုိ့ေၾကာင့္ ဆုိက ႏွစ္ပါးသြား၍ ေတာင္းရမ္း ရွာ၏။ "ဒါဟာ အင္မတန္ အဆင္မေျပဘူး။ မဲြရင္ ငတ္ဖုိ႔ ငိုဖို႔သာ ရွိတယ္။ ခုေတာ့ ငို မေနအားရွာေတာ့ဘူး။ သီခ်င္း ဆုိၿပီး အငတ္ေျပရတယ္။ ႏွစ္ပါးသြားၿပီး အမြဲေဖ်ာက္ ရတယ္။ ေသမယ့္ ေရာဂါဒဏ္ မေသခင္ကေလး ခံႏုိင္ေအာင္ ဘိန္းေကြၽးၿပီး သတ္တာနဲ႔ ဘာထူးေသးသလဲ။ ဘာထူးေသး သလဲ" ဟု စိတ္တြင္ အခဲ မေၾကစြာ ေမးေနဆဲ။ "အဲဒါမွ ကြၽႏ္ုပ္မယားပါ။ ေမာင္ေမာင္ အသည္းစြဲ ခ်စ္ရတဲ့ မယား။ ဒါေၾကာင့္ အေခ်ာ အလွတြင္ ညီသေဟ့။ ေဇာဘ၀င္ ၾကည္ေျမ့ မေရြ႔ႏုိင္ဘူး။ ေျမညြန့္ကိုသာ ဟာဟာ၊ ဒဂံုပရ ေမ ေရွ႕ေတာ္မွာ မယံုသေရြ႔ က်ိန္ျပမွာ၊ မင္းအေပၚမွာ မေလာ္မာပါဘူး။ ေတာ္ရာ ေပ်ာ္ကာၾကဴးခဲ့ရင္ စူးပါစိ စိေႏၱယ်ာ" ဟုဆုိၿပီး ပုဆိုးၿမိတ္ကို ႐ုပ္ေသးမင္းသားဟန္ ဇတ္ခနဲ ဆြဲဆြဲၿပီး ေကြးေနေအာင္ က ေလ၏။ မင္းသားၿပီးသြားေသာ အခါ မင္းသမီးက ေမာင္ေတာ္ အား ယပ္ေတာင္ကေလးျဖင့္ ခပ္ေပးရင္း "ႏွစ္ဦး ကံဆံုသေရြ႔၊ အထူးဥာဏ္ ဘံုဓေလ့၊ ႀကံဳေတြ႔ ျပန္ရတာ၊ အုိ စိတ္ထင္ရာ ေျပာမွာ။ အို ႏွစ္ဦး ကံဆုံသေရြ႔၊ အထူး ဥာဏ္ဘုံဓေလ့၊ ႀကံဳေတြ႔ ျပန္ရတာ၊ အုိ စိတ္ထင္ရာ ေျပာမွာ။ မေနာေစတနာ၊ မနသီစြဲ ရယ္နဲ႔ ကြၽန္မ အတည္ပဲ ရယ္လုိ႔ ၿမဲေတာ္မူသင့္ပါ" ေအးျမၾကည္လင္စြာ သီဆုိျပန္ေလ၏။ ေၾသာ္ ဒါမွ ငိုခ်င္းအစစ္ပဲ။ ဇာတ္ထဲ၊ ႐ုပ္ေသးထဲမွာ ငိုခ်င္းက စိတ္ပါလက္ပါ မဟုတ္ဘူး။ ေဟာဒါကမွ တကယ့္ စိတ္ပါတဲ့ ငိုခ်င္းဟု ငါသေဘာ ေပါက္လာၿပီး ေရွ႔ဆက္၍ သည္းမခံႏုိင္သျဖင့္ ျပန္ရန္ ေနာက္လွည့္လုိက္ေသာ အခါ လူတစ္ေယာက္က "ေကာင္ေလးေရာ ေကာင္မေလးေရာ အသံသိပ္ ေကာင္းတယ္။ အဆုိကို က်က် သင္ေပးရရင္" ဟု ေျပာဆဲ "ဟန္က်မွာေပါ့။ ေခၚလာရင္ မေကာင္းဘူးလား။ တုိ႔ကုမၸဏီမွာလည္း သပိတ္ ေမွာက္ေနၾကလုိ႔ အသံထြက္ ႐ိုက္တုန္း ဆုိေပးမယ့္ လူလုိေန တယ္"ဟု အျခားတစ္ေယာက္ က အႀကံေပးသံကုိ ၾကားရ သည္။ "ဟုတ္တယ္ ကုလားႀကီး ကလည္းတုိ႔က လူရွာေပးလုိ႔ သိပ္ေက်းဇူးတင္မယ္" "ၿပီးေတာ့ ကေလးေတြ ကေတာ့ ေတာင္းစားတာေတြ ဆုိေတာ့ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား ေပးဖုိ႔ မလုိဘူး" ငါ့မွာကား တုိက္ေဆြးႀကီး ေအာက္ေရာက္ေနခုိက္ ငလ်င္ သံကို ၾကားသကဲ့သုိ့ ရွိေတာ့ သည္။ အတင္းတုိးထြက္ေသာ အခါ "ႏို႔ေပမယ့္ ကုလားႀကီး ကိုေတာ့ ေစ်းေကာင္းေကာင္း ခ်ရမယ္" ဟူေသာ ေနာက္ ဆံုးစကားကို ၾကားရပါေသး သည္။ ငါသည္ ေနာက္က လုိက္ေတာက္ေနေသာ မီးမွ လြတ္ေအာင္ ေျပးရသကဲ့သုိ့ ထုိပြဲကေလးမွ အေ၀းသို႔ ေျပးခဲ့သည္။ ေရွ႔သုိ႔လည္း ေ၀းေ၀းမၾကည့္ေတာ့။ ေဘးမွ ရွိသမွ် အသံမ်ားကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း မၾကားေတာ့ဘဲ ေလွ်ာက္လာခဲ့ရာ "လာလာ လုိက္မလား ဆရာ။ ဟိုး ဟိုး တက္တက္" ဟုေခၚေသာ ဘတ္စ္ကားေပၚသို႔ ဘယ္လုိေၾကာင့္ တက္မိသည္ မသိ၊ တက္လုိက္ပါသည္။ ဘယ္သို႔ သြားေနသည္ ကို မသိပါ။ ငါလည္း ဘယ္ေသာ အခါမွ စာေပသက္သက္ ေဆာင္းပါးကို ေရးႏုိင္မည္ မသိပါ။ သိန္းေဖျမင့္ (ဒဂုန္မဂၢဇင္း၊ အတြဲ (၁၉)၊ အမွတ္(၁)၊ စက္တင္ဘာလ ၁၉၃၈) မွတ္ခ်က္။ ။ ထုိစဥ္က ဘဂ်ပ္ဘားမား ႐ုပ္ရွင္မွာ သပိတ္ေမွာက္ ေနၾကေလသည္။ ....................................... .................................... ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာႀကီး (ဦး)သိန္းေဖျမင့္၏ ငယ္မူလက္ရာ ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာင္းပါးအျဖစ္မွ ၀ထၳဳအျဖစ္သို႔ ညင္သာသိမ္ေမြ႔စြာ ကူးေျပာင္းသြားေသာ အေရးအသားကို ႏွစ္သက္စရာ ျဖစ္ပါသည္။ ၀ထၳဳ၏ သက္တမ္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း(၇၀)ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ႂကြယ္၀သူက ႏြမ္းပါးခ်ိဳ႕တဲ့ သူကို ဥာဏ္ရွိသူကို အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို အႏိုင္ယူတတ္၊ လွည့္ျဖားတတ္၊ အညႇာတာ ကင္းမဲ့တတ္ေသာ သေဘာကို ျပဆိုရာတြင္ ယခုတိုင္ ခံစားဆင္ျခင္ႏိုင္ဖြယ္ ရွိသည္ဟု ထင္ျမင္ပါသျဖင့္ ထပ္မံပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပရင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္း

ေန႔သစ္တစ္ေန႔

Thaw Zin posted in စာေပစကား၀ုိင္း Thaw Zin 05 August 09:29 ေန႔သစ္တစ္ေန႔ ေမြးဖြားလာခဲ့ၿပီ ။ သင္တို ့အတြက္ " မဂၤလာ " မည္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆာင္က်ဥ္းလာသည့္ ေန ့သစ္ျဖစ္ပါေစ ..... ။

ငါနင္ ကို လြမ္းေနတယ္။။ပန္းေက်ာင္းေလးေရ....

John Yoharmar posted in စာေပစကား၀ုိင္း John Yoharmar 05 August 00:45 ငါနင္ ကို လြမ္းေနတယ္။။ပန္းေက်ာင္းေလးေရ.... အေဆာင္ေရွ့ ကအလြမ္းေတြ နင္နဲ့ အတူထိုင္ခဲ့တဲ့ အေဆာင္ေရွ့ခုံတန္းေလး နင့္အတန္းေ၇ွ့ ကငါဆိုင္ကယ္ရပ္ေနၾက ပင္လယ္ကဗီြးပင္တန္း ခေရေတြ၀ယ္ျပီး ဘုရားတင္ခဲ့တဲ့ တကၱသိုလ္ ထဲ ကေစတီေလး နင့္မ်က္ရည္ေတြ ကိုသုတ္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ့ အေ၀းကရက္ေတြရယ္ ငါငိုေနတယ္ ၀ါဆိုရယ္။။ နင္က ရွင္ေမြွးလြန္း ဆိုေပမဲ့ ငါက မင္းနႏၵာ မျဖစ္ခဲ့ဘူး နင္ေမ်ွာ္လင့္သလိုငါတို့ မခ်စ္ခဲ့ဘူး သြားေလသူရယ္ ၊ က်န္ခဲ့သူရယ္ ျပီးေတာ့မိုးေတြရြာေနတယ္။။ အေဆာင္ေရွ့ကသီခ်င္းေတြကို နင္သယ္သြားတာလား ငါ့ထားခဲ့တာလား။ ကိုေအး ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ေနတုန္း ေရြွခေရ မွာအေဆာင္သူေတြ ေပ်ာ္ေနၾကတုန္း ျပီးေတာ့ ေရ၀တီေဆာင္၊ ဧရာ၀တီႏွင္းဆီ ငါလြမ္းလို့ေသခဲ့ပါျပီ။ နင္ ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းပဲ ထားခဲ့သူ (သို့မဟုတ္) ငါ ျပီးေတာ့ ျပန္ျပန္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။။ ကဗ်ာေတြ နင့္ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ယံုပါ ၀ါဆို ေကာ့ဒ္ အေဟာင္းေတြ ေရာက္တိုင္း လက္ေခ်ာင္းေတြတုန္တုန္လာတာ နင့္ေၾကာင့္ပါ..၀ါဆို ကဲ..၀ါဆိုမွာငို ၊ ၀ါဆိုမွာထပ္ထပ္ျပီးျပိဳတယ္။ နင္သင္ေပးခဲ့တဲ့ ဒႆနေတြ နဲ့ ရူပေဗဒ နင္ေရးခဲ့တဲ့ ခေရေတြ ၊ ေျမနံ့သင္းတဲ့ ျမက္ဖိနပ္စီး ကဗ်ာေတြ နင္ၾကိဳက္တဲ့ တာရာမင္းေ၀ ကို ငါၾကိဳက္ခဲ့တယ္။ နင္ၾကိဳက္တဲ့ ဟင္းလင္းပြင့္ပံုျပင္ ငါလိုက္ရြတ္တယ္။ နင္ေျပာခဲ့တဲ့ zero သီ၀ရီ ထပ္ထပ္ရွင္းခိုင္ရင္း နင္ေရးတဲ့ နင့္ပါရဂူဘြဲ့ စာတမ္းေလးကို ငါဖတ္ခဲ့တယ္။ ငါေၾကာင့္ ေၾကြပုတီးေလး ၾကိဳးေျပေပါ့ ၀ါဆိုေရ.. နင့္ကဗ်ာေတြျပန္ျပန္ရြတ္ေနတုန္း နင္လည္းေကာင္းကင္ေပၚမွာ ကဗ်ာေတြရြတ္ေနေလာက္ေရာေပါ့။။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ....ဘယ္ေလာက္ရွင္သန္တယ္ဆိုတာထက္....ဘယ္ေလာက္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာေပၚမူတည္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ စံပါယ္ေရ.. ငါခပ္ရင့္ရင့္လြမ္းေနတယ္။ ဲJohnyoharmar ( ကဗ်ာမဟုတ္ပါ)

”သုခသုေမာင္စာေပတိုက္ပြဲ”

Ka Yin Lay posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ka Yin Lay 04 August 21:54 "သုခသုေမာင္စာေပတိုက္ပြဲ" ကြၽန္ေတာ္သည္ ဒါ႐ိုက္တာ အကယ္ဒမီ"သာဓု"၏သား ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒါ႐ိုက္တာ အကယ္ဒမီ"သုခ"ႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္အလြန္ ႐ိုက္ခ်င္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ "အကယ္ဒမီ" ရၿပီးသည့္တိုင္ ဆရာက ေခၚမ႐ိုက္ခဲ့ေပ။ ထို႔အတြက္ ဆရာ့အား မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ေန႔တြင္ "ဆရာ"က ကြၽန္ေတာ့္ထံ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဖုန္းဆက္ပါသည္။ "ဆရာသုေမာင္ေရ ကြၽန္ေတာ္ဦးစီးတဲ့ "အေမမ်ား"ေန႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ေရးတဲ့ "အေမ" သီခ်င္းကို တီဗြီ႐ိုက္ရင္း သီဆိုဖို႔ ဆရာ့ဆီ အကူအညီ ေတာင္းတာပါ" ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘဘအေပၚ စိတ္ေကာက္ ေနသည္မ်ား ေျပေပ်ာက္ ႐ံုမက ေက်းဇူးတင္ ၀မ္းေျမာက္လ်က္ ဘဘ၏ ခဲတစ္လံုး "ငွက္သံုးေကာင္ ပစ္ႏိုင္ေသာ "တခၤဏုပၸတၱိ" ဥာဏ္ကို ရွိခိုး ပူေဇာ္မိပါေတာ့သည္။ "တီဗီြ႐ိုက္ သီခ်င္းဆို" ဆိုသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အား "အဆိုေက်ာ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား" အျဖစ္ ဘဘ သတ္မွတ္တာ ေသခ်ာပါၿပီ။ ကိုင္း... "ဆရာ သုေမာင္" ဟု "အာလုပ္"သံုးလိုက္ပံုက စာေရး ဆရာ အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေၾကာင္း ေပၚလြင္ ေနၿပီေကာေလ။ (ဦးတင္လ်က္) ကြၽန္ေတာ္မွာ ၁၉၇၃(ေအာက္တိုဘာ)တြင္ "ငယ္အိပ္မက္" ၀တၳဳတို ႐ႈမ၀မဂၢဇင္း စင္ေတာ္ ေကာက္အျဖစ္ စတင္၍ စာေရးဆရာဘ၀ ေရာက္ရပါသည္။ ၁၉၇၅ တြင္ မင္းသားျဖစ္ၿပီး ၁၉၇၆ က်မွ အဆိုေက်ာ္ ျဖစ္ပါသည္။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလို ေရႊႀတိဂံ နယ္ေျမမွာ တစ္ၿပိဳက္နက္ ထင္ေပၚလာခဲ့ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္အရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေက်ာ္၍ ထိုေရႊႀတိဂံ အႏုပညာ နယ္ပယ္မွာ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ "ဆရာ သုခ"ႏွင့္ကား မဆံုစည္းခဲ့ရပါ။ ဆရာ့ကို လူသိ မ်ားတာက အကယ္ဒမီ ၇ ဆုရွင္ ႐ုပ္ရွင္ ဒါ႐ိုက္တာႀကီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာသည္ ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္လည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ မင္းသားေတာ့ မဟုတ္ေပ။ "ဂုဏ္ရည္မတူ" ဇာတ္ကားႀကီးတြင္ "ေပါက္စီ" "မယ္သုန္" ဟု ဆရာက "ေပါက္စီ"၊ ေဒၚေမသစ္က "မယ္သုန္" အျဖစ္ သူေတာင္းစား ေမာင္ႏွမအျဖစ္ ပီျပင္စြာ သ႐ုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ရာ ပရိသတ္ ပါးစပ္ဖ်ား "ေပါက္စီ" "မယ္သုန္" ေခတ္စား သြားခဲ့ပါသည္။ အျခားဇာတ္ကားႀကီးမ်ားတြင္လည္း ဆရာသည္ အဓိက ဇာတ္ပို႔အျဖစ္ ႐ိုက္ကူး ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါ႐ိုက္တာ ျဖစ္လာေသာ အခါ ဆရာ့သ႐ုပ္ေဆာင္ဘ၀ တိမ္ျမဳပ္သြားခဲ့ရ ပါေတာ့သည္။ ဒါသည္ သစ္ပင္ႀကီးေၾကာင့္ ေလာင္းရိပ္မိ အပင္ငယ္တို႔၏ ညိႇဳးေရာ္ရေသာ သဘာ၀ပင္။ ထို႔ထက္ကား ဆရာသည္လည္း (သာဓု၊ ေမာင္သင္၊ ျမတ္ေလး၊ ၀င္းဦး စသည္)တို႔ ကဲ့သို႔ ႐ုပ္ရွင္၏ အရွိန္အ၀ါ ႀကီးမား ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ စာေပဘ၀ အေရာင္ မွိန္သြားရသည္မွာကား ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းလွေပသည္။ တကယ္ေတာ့ ဆရာသည္လည္း အခ်စ္ အိမ္ေထာင္ေရး စူပါ စာေရးဆရာႀကီး တစ္ဆူ အရင္ဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေနာင္မွ ႐ုပ္ရွင္၊ ျပဇာတ္၊ ဂီတနယ္ ၀င္ပါသည္။ ဂီတတြင္လည္း ဆရာသည္ ေတး သီခ်င္းအသစ္မ်ားစြာ ေရးစပ္သီဆိုခဲ့ပါ သည္။ ဥပမာ ယေန႔တိုင္ ျပန္ဆိုမဆံုး ျဖစ္ေနေသာ ဘ၀သံသရာ။ ေစာေစာက ေျပာသလို ႐ုပ္ရွင္ (ဒါ႐ိုက္တာ) အျဖစ္ သူမတူေအာင္ ကြယ္လြန္ခါနီးထိ အတုမရွိ ဒါ႐ိုက္တာ ျဖစ္ခဲ့ေလရာ ဆရာ၏ သ႐ုပ္ေဆာင္၊ ဂီတစာဆို၊ ေတးသံရွင္၊ စာေရးဆရာ ဘ၀မ်ား အေရာင္မွိန္ခဲ့ရပါသည္။ "အေရာင္မွိန္ခဲ့ရ" ဟု လူၿပိန္းစကား သံုးရပါသည္။ တကယ္ေတာ့ စာေပသည္ စာရြက္ေပၚ မင္စာျဖင့္ ပံုႏွိပ္ရေသာ္ လည္း ေက်ာက္ထက္ အကၡရာတင္ သကဲ့သို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တင္က်န္ရစ္ေသာ ဂႏၴ၀င္ အႏုပညာအမ်ဳိးအစား ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေခတ္စကားျဖင့္ "စီလီဘရီတီ"တို႔ "ေပၚျပဴလာ"တို႔ကဲ့သို႔ လူသူပရိသတ္ အသိမ်ားျခင္း၌ပါးလ်ား ရသည္ကိုသာ ကြၽန္ေတာ္က ေယဘုယ် ဆိုရပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာသည္ အသက္ ရလာေသာအခါ "ဂီတ"ႏွင့္ "စာေပ" မူလဘူတဘ၀ကို တတ္အားသမွ် ျပန္ ေဖာ္ပါသည္။ ဓမၼစာေပေတြ ေရးပါ သည္။ အထူးသျဖင့္ စာဆိုေတာ္ ရာသီ ေရာက္တိုင္း စာေပ ေဟာေျပာပြဲမ်ား လိုက္ပါပါသည္။ ထူးျခားသည္က ဆရာ စာေပေဟာလွ်င္ ဆိုင္း၀ိုင္းငွား ခိုင္းတတ္ပါသည္။ ဆရာက (ဘ၀ သံသရာ၊ ေတဘုမၼာ) စေသာ ေတးသီခ်င္းမ်ား၏ စာေပ အႏွစ္သာရကို ဂီတျဖင့္ သီဆိုတီးမႈတ္ျပရင္း ပရိသတ္ ကို "သၾကားအုပ္ ေဆးခါး"ေကြၽးသလို ေခၚယူစည္း႐ံုးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေပ ေဟာေျပာပြဲ ပရိသတ္ ဆိုသည္မွာ အႏုပညာပရိသတ္ တကာတို႔တြင္ အျမင့္ဆံုး ဟုဆိုရေသာ္လည္း ႀကိဳးၾကား ဆိုသလို စာေရး ဆရာေတြ ရယ္စရာ "ဟာသ"ေျပာျပ၊ "သီခ်င္းဆိုျပ" စသည္ကို စိတ္၀င္စားၾကသူမ်ား ပါ၀င္္တတ္ ပါသည္။ (ခုႏွယ္ခါ ထိုအစြဲ ပိုကဲေန ပါသည္။) ဆရာကေတာ့ သူအကယ္ဒမီ ၇ ဆုရေအာင္ ပရိသတ္ကို စည္း႐ံုး ႏိုင္ေသာ ဥာဏ္စြမ္းရွိသူ ပီပီ ထိုကဲ့သို႔ စာေပပြဲမွာ ဆိုင္း၀ိုင္း တြဲျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ ႐ိုး႐ိုးႀကီး၀န္ခံရလွ်င္ ဆရာ၏ ထိုအျပဳအမူကို ကြၽန္ေတာ္ မႏွစ္သက္ခဲ့႐ိုးပါ။ (ဟိုစဥ္က ျဖစ္ပါသည္။) ထိုနည္းတူ စာေရးဆရာေတြ သံေသးသံေၾကာင္ ျဖင့္ (အခ်ဳိ႕လည္းေကာင္း ရွာပါသည္။) စာေပပြဲမွာ သီခ်င္းေတြ အသားလြတ္ ဆိုတာ စာေပ ဂုဏ္ပ်က္သည္ ဟု ကြၽန္ေတာ္က လူငယ္ပီပီ အေတြး ဆတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုစဥ္ (၁၉၇၀/ ၈၀)၀န္းက်င္က စာေပပြဲမ်ားသို႔ ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပါ ေဟာေျပာရာ၌ ဘယ္အခါမွ် သီခ်င္း ဆိုမျပခဲ့ပါ။ မဆို ႐ံုမက (ငယ္ဂုဏ္ေမာက္ၿပီး) သီခ်င္း ဆိုေသာ စာေရး ဆရာမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဒိုင္ခံ ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါသည္။ စင္ျမင့္ ေပၚမွာပင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဘုကန္႔လန္႔တိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာက ေျပာအားရွိသည္။ ဟုတ္ပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ႏိုင္ငံေက်ာ္ အဆိုေတာ္တစ္ပိုင္း ဟုတ္လား။ သည္ ေတာ့ အႏိုင္ႏွင့္ပိုင္းေသာ "စာေရး ဆရာ သုေမာင္" အား အျခား စာေရးဆရာမ်ား က မေခ်ပႏိုင္ရွာ။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္း ယူၿပီး လိုသည္ထက္ ပို၍ ေဆာ္ပေလာ္ တီးတတ္ေသာ ကြၽန္ေတာ္မွာ "ဆရာ သုခ"ႏွင့္ စာေပပြဲမ်ားမွာ ၾကံဳလွ်င္ ၿငိမ္ကုပ္ေနရပါသည္။ ဆရာသည္ ေျပာၾက ေၾကးဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္၏ အႏုပညာ အဘိုး ဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ့္ ဖခင္ "သာဓု" ထက္ သူက ေစာသည္ေလ။ သည္လိုႏွင့္ မွတ္မွတ္ရရ (၁၉၈၂) တြင္ ေတာင္ဥကၠလာ (၁၃) ရပ္ကြက္၌ "သုခ"၊ "သုေမာင္"၊ "ျမတ္ထန္" တို႔သံုး ဦးသား ဂိုဏ္းစာေပေဟာေျပာပြဲ က်င္းပ ပါသည္။ ဆရာျမတ္ထန္မွာ အသက္ႀကီး ေသာ္လည္း စာ၀ါႏုသျဖင့္ ေရွ႕ဆံုးမွ တက္ေဟာရပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ၀ါအရင့္ ဆံုး ဆရာသုခက ဒုတိယ။ အေၾကာင္း ကား အဆိုေက်ာ္ မင္းသား စာေရးဆရာဟု နာမည္ႀကီးေနေသာ စီလီဘရီတီ "သုေမာင္"ကို ဆန္ခံရန္ "ေမ်ာက္"ျပဖို႔ ေနာက္ဆံုးမွာထားသတဲ့။ သည္လုိႏွင့္ ေဟာၾကေျပာၾကေလ ရာ ဆရာသုခ အလွည့္တြင္ ထံုးစံအတိုင္း "ေတဘုမၼာ"ႏွင့္ "ဘ၀သံသရာ"သီခ်င္း မ်ား၏ စာသားကာရန္၊ အဓိပၸာယ္၊ ဓမၼ ဒႆန စသျဖင့္ ေလးနက္စြာ ေဟာရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလည္း သီခ်င္း ဆိုျပပါသည္။ အသက္ႀကီးၿပီမို႔ အသံ မရေတာ့ ေသာ္လည္း အဆိုေကာင္းေတာ့ ပရိ သတ္က သေဘာ ေတြ႕ပါသည္။ ေနာ့္ ေသာ္ သူတို႔ ေမွ်ာ္ေနၾကတာက "ႏုႏုငယ္ငယ္ ဂုဏ္တက္ေနသည့္" သုေမာင္၏ အဆို။ ဤတြင္ ဆရာသည္ ေတးသီခ်င္း မ်ားသည္ စာေပ ၀တၳဳမ်ားထက္ ပရိ သတ္ကို ပို၍ ဖမ္းစားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ၾသဇာ ႀကီးမားေၾကာင္း စကားစပ္မိပါ ေတာ့သည္။ သေဘာမွာ ေတးသီခ်င္းမ်ား "ေပါက္" ၿပီဆိုလွ်င္ ပရိသတ္က လိုက္ဆို႐ံုမက ထိုေတးပါ အေၾကာင္း အရာကိုလည္း တုပမွီျငမ္းၾကေတာ့ ေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ အလြန္ေကာင္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဥပမာ ေပးရာ၌ ဆရာသည္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ လက္ညိႇဳးထိုးၿပီး (ထိုစဥ္ က စာေရးဆရာမ်ားမွာ စင္ျမင့္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကရသည္။) "ေဟာ... ဆရာ သုေမာင္ ေရွ႕တြင္ပဲ သူ႔အေဖ ကိုသာဓုေရးတဲ့ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ဥပမာ ေပးရဦးမယ္ဗ်။ ဘာ တဲ့... "တင့္တင့္တို႔အရြယ္" ဆိုတဲ့ သီခ်င္း "ဒီအရြယ္ တင့္တင့္တို႔အရြယ္ ကြၽန္မ ကြၽန္မတို႔အရြယ္ တစ္ဆယ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္ပတ္လည္ ႐ူးႏွမ္းႏွမ္းအရြယ္___ အိပ္ခ်င္ရာအိပ္ သြားခ်င္ရာသြား___ အားအားရွိေတာ့ အလွျပင္တယ္" တဲ့။ "အကယ္၍သာ" ဆိုတဲ့ သူ႐ိုက္တဲ့ ဇာတ္ကားမွာ ျမတ္မြန္ ဆိုတာေပါ့။ ဟာ... တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဟိုးဟိုးေက်ာ္ သြားတဲ့ သီခ်င္းဗ်။ လူႀကီးလူငယ္ က်ား၊ မ မေရြး အားအားရွိ လိုက္ဆိုရ တဲ့ ေခတ္စားတဲ့သီခ်င္း ဆိုပါေတာ့ ဗ်ာ... အဲ အဲ ျပႆနာက ေစာေစာက ကြၽန္ေတာ္ဆိုသလို ဆိုၾကည့္စမ္းဗ်ာ။ အပ်ဳိမတမ္းကေလးတစ္ေယာက္ အိပ္ ခ်င္ရာအိပ္၊ သြားခ်င္ရာ သြားဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့(ပရိသတ္ လက္ခုပ္သံမ်ား) (သုေမာင္ အခံရခက္ မ်က္ႏွာေအာက္၀ွက္) သီခ်င္းေပါက္ ေတာ့ လူငယ္ေတြ လိုက္ဆို၊ ၿပီးေတာ့ လံုမငယ္ေတြ လိုက္တု၊ မခက္လားဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ဂီတဟာ ပရိသတ္ကိုစည္း ႐ံုးရာမွာ လက္နက္ေကာင္း။ သတိထား သင့္တယ္" စသ ျဖင့္ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေ၀ဖန္အၾကံျပဳ ေျပာၾကားသြားရွာပါ တယ္။ ေနာ့ေပတည့္ ခလုတ္က ထိတာ "အမိ" မဟုတ္ "အဖ" ျဖစ္ေနေလရာ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မခံခ်ိမခံသာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေရွ႕ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အေဖ ေ၀ဖန္တာဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာတာ၀န္ ရွိလာပါၿပီ။ ဒါ့ျပင္ ေနာက္ဆံုးမွေျပာရ မွာမို႔ တစ္ပန္းသာသည္။ ပိတ္တြယ္႐ံု ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ေတးမွတ္ထားလိုက္ ေတာ့သည္။ ေရာက္ပါၿပီ ကြၽန္ေတာ့္ အလွည့္။ ပရိသတ္ဆိုတာ လက္ခုပ္ၾသဘာ မိုးလံုး ညံေပါ့။ ႏုႏုနယ္နယ္ အရြယ္ေကာင္း နာမည္ႀကီးဆိုတာက တစ္ပိုင္း၊ ေစာ ေစာက ဆရာ"သုခ" ကြၽန္ေတာ့္ "အေဖ" ကို တြယ္ထားတာ ဘာျပန္ေျပာမလဲ၊ ဘာသီခ်င္းေတြဆိုမလဲ... ေပါ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေဒ၀ဒတ္ထံုး ႏွလံုးမူၿပီး စကားလံုး "ေက်ာက္ေမာင္း" ဆင္ၿပီးသားျဖစ္၏။ "ေလးစားရပါေသာ စာေပ ၀ါသနာရွင္မ်ားခင္ဗ်ား..." အစခ်ီၿပီး ဘာမွ် နိဒါန္း မပ်ဳိးဘဲ (ဆရာသုခရဲ႕ၾသ၀ါဒေတြ ေကာင္းေၾကာင္း ခ်ီးမြမ္းရသည္။ ဒါမွ ေျမႇာက္ၿပီး႐ိုက္တဲ့ ေဘာ္လီေဘာလို ကြၽန္ေတာ့္႐ိုက္ခ်က္ ပိုျပင္းမွာကိုး။) "ဆရာႀကီး ဘဘဦးသုခက ကြၽန္ေတာ့္ ဖခင္ေရးတဲ့ တင့္တင့္တို႔ အရြယ္ သီခ်င္း ဆိုျပတာလည္း ေကာင္းပါ့၊ ရွင္းျပတာလည္း သူ႔အဆိုအတိုင္း (စာသားအတိုင္းေကာ) ဟုတ္ပါလိမ့္ မယ္။ ေနာ့ေပတဲ့ ဆရာမ်ား အသက္ႀကီး လို႔ မၾကားတၾကား အမွတ္သညာေတြ မွားသလား မသိဘူး။ တကယ္က ကြၽန္ေတာ့္ဖခင္ သာဓု ေရးတဲ့ အဲဒီ သီခ်င္းထဲက စာသားက "အိပ္ခ်င္ရာ အိပ္... သြားခ်င္ရာသြား..." မဟုတ္ ရပါ ခင္ဗ်ာ။ "အိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္... ထခ်င္မွထ"ပါ။ အပ်ဳိျဖန္း မတမ္းမေလး ဆိုတာက အိပ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ အိပ္လိုက္မွာပဲ၊ ထခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ ထလာ မွာပဲဆိုတဲ့ ကေလးစိတ္မကုန္ေသးတာ ကို ဆိုတာပါ။ ဆရာ ဘဘဆိုျပတာနဲ႔ အဓိပၸာယ္ကြာပါတယ္။ (လက္ခုပ္သံ မ်ား) စသျဖင့္ ငယ္ဂုဏ္ေမာက္တဲ့ ေဒ၀ဒတ္ ၀င္စားသူ သုေမာင္ ျပန္တြယ္ ပါေလေရာ။ ပရိသတ္ကလည္း တေသာေသာ။ ဒါနဲ႔ မေက်ေသးဘူး။ လူ႔သဘာ၀ ႏိုင္ရင္ ဖိတြယ္တတ္သည့္ အတိုင္း။ "အသက္ႀကီးလို႔ အသံေတြ တုန္ေနတဲ့ ဘိုးဘိုးႀကီး ဆရာသုခ သီခ်င္းေတြ ဆိုျပတာ ပညာရေပမယ့္ ျမန္မာ ျပည္မွာ အသံဘုရင္ အေခၚခံရတဲ့ သုေမာင္ စာေပပြဲမွာေယာင္လို႔မွ သီခ်င္း မညည္းဘူးဆိုတာ ကတိေပးသဗ်" ဆိုၿပီး အလကၤာရသ ေႏွာလို႔ ဆရာ့ကို သာသာေလး ေကာမိပါတယ္။ ဆရာ့ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကြမ္းကေလး၀ါးၿပီး ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ပါ။ ဆရာ ျမတ္ထန္ကေတာ့ အားနာတာလား၊ သူ႐ို႕လူႀကီးခ်င္း "မွတ္ပလား" ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔လား၊ က်ီစယ္ျပံဳးလို႔။ ဒီတြင္ အေကာင္းအဆိုး တစ္ခုခု ျဖစ္လာရင္ သာရာဘက္က ဖိေထာင္း တတ္တဲ့သဘာ၀၊ အႏုပညာတစ္ခုခု ေအာင္ျမင္လာရင္ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ ထပ္လုပ္တတ္တဲ့ သဘာ၀က သုေမာင္ ဆိုတဲ့ မႏူးမနပ္ စီလီဘရီတီေလးကို ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ လုပ္ခ်ပါေလေရာ။ "ပရိသတ္မ်ားခင္ဗ်ာ တကယ္ ေတာ့ ေစာေစာက ဓမၼ သီခ်င္းေတြနဲ႔ တရား ျပသြားတဲ့ ဘဘဦးသုခရဲ႕ အေက်ာ္ၾကားဆံုး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုင္စြဲထားတဲ့ စာေပ မူ၀ါဒကို ေဖာက္ဖ်က္ၿပီး နည္းနည္း သီဆိုျပပါမယ္။ (လက္ခုပ္ၾသဘာသံ မ်ား) ဘာတဲ့... "စိတ္ညစ္လို႔ အရက္ကို ေသာက္တယ္___အရက္ေသာက္ေတာ့ စိတ္သိပ္ညစ္တယ္___လူမွာသာ ေငြ မရွိရင္ လင္ယူမိတာ နာတယ္ထင္တယ္ ___ေငြကိုသာ ေရလိုသံုးရင္ တစ္ျပည္ လံုးမွာ လုပ္သမွ်တင့္တယ္___လမ္း လယ္မွာဆဲဆဲ လူကိုတြဲလို႔ အိမ္ထဲေခၚ မယ္___ ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ" စသျဖင့္ ပီသၾကည္ျမတဲ့ သုေမာင္ ရဲ႕ဂီတနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖရင္း ဆရာ့ကို ခပ္ျပင္း ျပင္းနင္းေျပာမိပါေရာ။ ေဟာေျပာပြဲၿပီးေတာ့ တစ္္လမ္းစီမို႔ ဆရာက သီးသန္႔ျပန္ပါတယ္။ ဆရာ ျမတ္ထန္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ကားတစ္စီး ပါ။ အဲဒီမွာ မထိတ္သာ မလန္႔သာ စကားတစ္ခြန္း ဆရာျမတ္ထန္က ေျပာ ပါတယ္။ "ကိုသု... နည္းနည္းမ်ား ေဒါသ သံ ပါသလားလို႔" တဲ့။ ဆရာဟာ စစ္ဗိုလ္လူထြက္ စာေရး ဆရာေပမယ့္ စကားေျပာ အလြန္ႏူးညံ့ပါတယ္။ (စကားမစပ္ ကြၽန္ေတာ္ ခဲလံုးကန္တာ နာမည္ႀကီးသြားတဲ့ ေႏွာင္းတေျမ့ေျမ့ဟာ ဆရာျမတ္ထန္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ၀တၳဳပါ။) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စာေပ ဘိုးေအႀကီး လူလယ္ေခါင္ တီး လိုက္ရလို႔ စာေပပြဲမွာ သီခ်င္း မဆိုေသာ္လည္း အျပန္ လမ္းမွာေတာ့ စိတ္ညစ္လို႔ အရက္ကိုေသာက္တယ္ ဆရာသုခ သီခ်င္းေလး ညည္းေနမိပါသည္။ (အရက္ကလည္း တကယ္ေသာက္ထား မင့္ဟာကိုး။) ျမတ္စြာဘုရားေဟာ ကံအက်ဳိးေပး ၀ဋ္လည္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ဘ၀ မကူးခင္မွာတြင္ တစ္ပတ္လည္႐ံုမက ေတာင္ ဥကၠလာစာေပပြဲအၿပီး တစ္လအၾကာမွာ (ထိုသံုးေယာက္အတြဲပါပဲ။) မဂိုလမ္း (ယခု ေရႊဘံုသာလမ္း)မွာ စာေပေဟာ ေျပာပြဲ ျပန္ဆံုပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ကား ငမိုက္သား ငရဲလားမည့္ ေဒ၀ ဒတ္၀င္စားသူပီပီ ေက်ာက္ေမာင္း ႀကိဳတင္ခ်ည္ထားေလသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာသုခ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ေခ်ပ သို႔မဟုတ္ လႈပ္မရေအာင္ တုပ္ေတာ့ မည္ဟု။ ဒါဆို ငါ ဘာျပန္ေျဖမလဲေပါ့။ သို႔ေသာ္ ဆရာႀကီးသည္ ထိုပြဲမွာ ပထမဆံုး စေဟာပါသည္။ ထံုးစံ အတိုင္း ဓမၼသီခ်င္း ရွင္းတမ္းေတြ ေဟာရင္း ဆိုရင္းေပါ့။ အဆံုးသတ္နိဂံုးတြင္မူ... "ပရိသတ္မ်ားခင္ဗ်ား ၿပီးခဲ့တဲ့ လက ကြၽန္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္အတြဲ ေတာင္ဥကၠလာမွာ ေဟာၾကပါေသး တယ္" အစခ်ီၿပီး ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အခ်ီ အခ်ျဖစ္ပံုကို ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းႀကီး ျပန္ ရွင္းျပပါသည္။ ထို႔ေနာက္ "ဒါေၾကာင့္ စာေရးဆရာေတြဟာ အေရးပါတာပါ။ အသက္ႀကီးတာ ငယ္တာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ စာေရးဆရာမွာ ရာထူးႀကီးငယ္ မရွိပါဘူး။ အပြင့္အခက္ မရွိပါဘူး။ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသား အားေကာင္းရင္ ေစတနာမွန္ရင္ စာေရး ဆရာခ်င္းေပမယ့္ ေလးစားၿပီး နာယူ ရပါမယ္။ ခုနက ေတာင္ဥကၠလာပကိစၥ ၿပီးကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဆရာ သုေမာင္ရဲ႕စကားကို ေလးေလးစားစား နာယူၿပီး ေနာင္ေဟာေျပာပြဲေတြမွာ သူ႔ အေဖ ကိုသာဓုရဲ႕သီခ်င္းကို ဆိုမျပ ေတာ့ပါဘူး။ ဟုတ္ပါ့၊ ကြၽန္ေတာ့္ စာသား မွားတာကိုး။ ေနာ့ေပတဲ့ ဆရာ သုေမာင္ေထာက္ျပသလို ပြဲတိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အမွားႀကီးမွားခဲ့တဲ့ ဂုဏ္ ဆိုတဲ့ နာမည္ႀကီး ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္း အဲ... လူငယ္ေတြကို အရက္ေသာက္ေအာင္ အားေပးရာ ေရာက္ေစတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ သီခ်င္းကိုေတာ့ အစအဆံုး ဆိုျပၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အမွားေတြကို ၀န္ခံေနပါ တယ္။ ေရွ႕လည္းဆက္ၿပီး ၀န္ခံဦးမွာပါ ပဲ။ အထူးသျဖင့္ ငယ္ေပမယ့္ ေစတနာ ႂကြယ္တဲ့ ဆရာ သုေမာင္ကိုေတာ့ ဒီစင္ျမင့္ေပၚမွာပဲ ပရိသတ္ေရွ႕ သက္ ေသထားၿပီး ဂါရ၀ျပဳပါရေစ ခင္ဗ်ား" ဆိုၿပီး (ဆရာ့ရဲ႕ လက္သံုးပံုစံ ဂါရ၀ ထံုးစံအတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္လွည့္ လက္အုပ္ခ်ီ ရွာပါသည္။) ပရိသတ္မွာ ေရႊဘံုသာ လမ္းႀကီး အျပည့္ နံေဘး တိုက္တန္းေတြေပၚကလည္း ၫႊတ္လို႔။ အားလံုး ၿငိမ္က်သြား ပါေတာ့သည္။ ဆရာသည္ ေျပာၿပီးၿပီး ခ်င္း ထံုးစံအတိုင္း ကြမ္းကေလးျမံဳ႕ၿပီး နားေနရာေဆာင္ဆီ ထြက္သြားပါေတာ့ သည္။ ထိုညက ေနာက္ဆံုးမွ ေဟာေနက် ပြဲတိုင္းေက်ာ္ နာမည္ေက်ာ္ အေျပာေကာင္း အဆိုေကာင္း သုေမာင္ႀကီး ကေလး ေကာင္းစြာ မေဟာႏိုင္ေတာ့ပါ။ ရွက္ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းမ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။ တရားရျခင္းႏွင့္ အတူ ေနာင္တႀကီးစြာ တမိျခင္းေၾကာင့္ စကားေတြ မမွားေသာ္လည္း အသံေတြကား မမွန္ပါေတာ့ေခ်။ ဟုတ္ပါ့၊ ေျပာရင္းမွာ ပင္ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ရည္က်ေနၿပီ ေၾကာင့္ပါ။ မ်က္ရည္က်တာ လူျမင္႐ံုရွိ သည္။ အသံ မမွန္တာက သ႐ုပ္ပ်က္လွ သည္။ ဟုတ္ပါ့၊ ဘာစကားေျပာေျပာ ဟာသေႏွာေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္အသံမွာ ငိုသံပါႀကီးႏွင့္ပါတကား။ သုေမာင္ မွတ္ခ်က္။ ။ စာေရးဆရာေသရင္ နတ္ျပည္ေရာက္သတဲ့။ စာေရးဆရာႀကီး ဦးရန္ေအာင္၏ မွတ္ခ်က္စကား။ ေၾသာ္... ခုႏွယ္ခါ တာ၀တႎသာ (စာ၀တႎသာ)မွာ ဆရာသုခႏွင့္ ဆရာ သာဓုတို႔ ကိုယ့္ဘံုႏွင့္ကိုယ္ စံေနၾက ေရာ့မည္။ ဘံုခ်င္းကေတာ့ အလွမ္းကြာ ေပလိမ့္မည္။ နတ္"သုခ" ဘံုက ဘုရား ရွင္၏ "ဆံေတာ္ျမတ္ေစတီ" ႏွင့္ နီးေပ လိမ့္မည္။ နတ္"သာဓု" ဘံုကေတာ့ ၀ိ သၾကံဳနတ္၏ဘံုႏွင့္ ကပ္လ်က္ျဖစ္လိမ့္ မည္။ (ဆရာသာဓု၏ သီးျခား၀ါသနာ ေမာ္ေတာ္ကားျပင္ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ၀ိသၾကံဳနတ္ျမင္းလွည္း သူပဲ ဒိုင္ခံျပင္ ေနမွာကိုးေလ။) အဘိုးႏွင့္ အေဖတို႔၏ သားေျမး စာေရးဆရာစစ္စစ္ ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ သုေမာင္။ (ဆရာသုခ ရာျပည့္အႀကိဳ) သုေမာင္

ေက်းဇူးျပဳျပီးးးးးးးးးးးးး blog...

John Yoharmar posted in စာေပစကား၀ုိင္း John Yoharmar 04 August 21:42 ေက်းဇူးျပဳျပီးးးးးးးးးးးးး blog လိပ္စာေလးေပးပါဦးးးးးးးးးးး

လူငယ္မ်ား၏ နားခိုရာအသစ္

Ahmad Zaw posted in စာေပစကား၀ုိင္း Ahmad Zaw 04 August 20:58 လူငယ္မ်ား၏ နားခိုရာအသစ္ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးျပီ။ အမွတ္က ၃၂၀ေတာင္မွ မရ။ အားငယ္မေနပါနဲ႔။ အခုခတ္မွာ အမွတ္၃၂၀မရလဲ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာႏိုင္ပါေသးတယ္။ London Institute နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းေတြမွာ တစ္ႏွစ္တက္ရံုနဲ႔ UK အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာ ဒီပလိုမာ တစ္ခုကို ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါအျပင္ ဆႏၵရွိရင္ UK မွာပါ ပညာသင္ခြင့္ကို သင္ရရွိသြားမွာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္ဝန္းက်င္မွာကေတာ့ TECH နဲ႔ Glory တို႔ေလာက္သာရွိေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ Gallent, Crown စသည္ျဖင့္ အျခားသင္တန္းေက်ာင္းမ်ားစြာကလဲ တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါျပီ။ သင္ၾကားေပးတဲ့ ဘာသာေတြကေတာ့ Mechanical and Electrical Engineering (M&E), Mechanical Engineering (Mech), Electrical Engineering (EP), Electronic Engineering (EC), Construction (Civil), Refrigeration and Air-conditioning (R&A), Electrical Installation (EI), Mechanical and Electrical Engineering (Control System), Mechatronic Engineering, Telecommunication ဘာသာရပ္ေတြ အားလံုးကလဲ ႏိုင္ငံတစ္ကာမွာ Hot ျဖစ္ေနတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြပါ။ ၾကိဳက္တဲ့ ဘာသာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ျပီး တက္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခုရွိတာက ကိုယ္ဝါသနာပါတဲ့ ဘာသာရပ္ကိုေရြးခ်ယ္ တက္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက Civil ေခတ္စားတာနဲ႔ Civil ေကာက္ယူလိုက္ၾကျပီး ေနာက္မွ စိတ္ပါ ဝင္စားမႈ မရွိတာေၾကာင့္လဲ မလိုက္ႏိုင္ၾကေတာ့တာလဲ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဝါသနာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ဘာသာရပ္ကိုေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ ဒီပလိုမာ ရျပီးရင္ အစိုးရအလုပ္ကေတာ့ အစိုးရအသိအမွတ္ျပဳ ဒီပလိုမာမဟုတ္လုိ႔ ရဖို႔မလြယ္ေပမယ့္ ကုမၸဏီမ်ား၊ NGO မ်ားတြင္ေတာ့ အလုပ္ရဖုိ႔အဆင္ေျပပါတယ္။ တခ်ိဳ႕သင္တန္းေက်ာင္းေတြကေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ကုမၸဏီမ်ား၌ အလုပ္ရေအာင္ အက်ိဳးေဆာင္ေပးၾကတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားထြက္ျပီး အလုပ္လုပ္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ရယူထားသင့္တဲ့ ဒီပလိုမာတစ္ခုျဖစ္ျပီး UK Dipaloma ျဖစ္တာနဲ႔ အားေလ်ာ္စြာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားမွလဲ အသိအမွတ္ျပဳထားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ Dipaloma ျပီးသြားလို႔ Singapore မွာေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ Auston University တြင္ ပထမႏွစ္မွ စတင္တက္ေရာက္ႏိုင္မွာသလို UK တြင္ တက္ေရာက္မည္ဆိုပါက နာမည္ၾကီး Conventry University တြင္ တက္ေရာက္ႏိုင္ျပီး တတိယႏွစ္ျပီးဆံုးခဲ့လွ်င္ B.sc Hons( Engineering ……..) (UK) ေအာင္လက္မွတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ ျမန္မာျပည္တြင္ပဲ ဆက္တက္မယ္ဆုိပါက Advanced Diploma ကို ဆက္လက္တက္ေရာက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ တက္ေရာက္ႏိုင္သည့္ ဘာသာရပ္ေတြကေတာ့ Mechanical and Electrical Engineering (M&E), Mechanical Engineering (Mech), Electrical Engineering (EP), Electronic Engineering (EC), Construction (Civil), Refrigeration and Air-conditioning (R&A), Electrical Installation (EI), Mechanical and Electrical Engineering (Control System), ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ Advanced Diploma ျပီးလွ်င္ Auston ႏွင့္ Conventry University တို႔တြင္ ဒုတိယႏွစ္မွ စတင္၍ တက္ေရာက္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ Advanced Diploma ျပီးလို႔ ႏိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္လုပ္လိုပါက S$ 1800 မွ 2000 အတြင္းရရွိႏိုင္မွာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ Advanced Diploma ကို အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွာ A.G.T.I ျပီးထားသူမ်ား၊ B.Tech နဲ႔ B.E ျပီးထားသူမ်ားပါ လာေရာက္တက္ၾကတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ တစ္ခုရွိသည္က Advanced Diploma သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ ေအာင္ျမင္သူ နည္းသည္ကို သတိျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ သင္တန္းေက်ာင္းေတြသည္ မိမိတို႔ေက်ာင္းသားမ်ားကို ႏိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္ရသည္အထိ ကူညီေပးေနတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ စာေမးပြဲကို BC မွ တုိက္ရိုက္လာစစ္တာျဖစ္ျပီး ဒီဇင္ဘာလနဲ႔ ဇြန္လေတြမွာ ေျဖရပါတယ္။ UK မွ တိုက္ရိုက္စစ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာေမးပြဲက ခက္ပါတယ္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေျဖၾကလုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းလခကေတာ့ ရိုးရိုး Diploma အတြက္ တစ္ႏွစ္လံုးစာကို သံုးသိန္းဝန္းက်င္ေလာက္ က်မွာျဖစ္ျပီး။ Advance Diploma အတြက္ကေတာ့ ၄သိန္းဝန္းက်င္ေလာက္ ကုန္က်မွာပါ။ စာေမးပြဲေၾကးကေတာ့ တစ္ဘာသာကို US$ 70 ဝန္းက်င္တြင္ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၅သိန္းေက်ာ္ ၆ သိန္းမွ်ေပးရံုနဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္းအသစ္တစ္ခု သင္ရရွိလာမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အမွတ္မမွီလို႔ စိတ္ညစ္ေနသူမ်ား B.Tech မပါလို႔ စိတ္ညစ္ေနသူမ်ားအတြက္ေတာ့ ဒါဟာ အခြင့္အေရးေကာင္းတစ္ခုျဖစ္လုိ႔ သတင္းေကာင္းတစ္ခု အေနနဲ႔ ေဖာ္ျပလုိက္ရပါတယ္။ သိျပီးသားလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ မသိေသးတဲ့ သူမ်ားအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က အမွတ္က ၃၀၀မျပည့္ရင္ တက္လမ္းကက နည္းသြားတာျဖစ္ေပမယ့္ လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ အေနနဲ႔ တျခားအခြင့္အလမ္းေတြက အမ်ားၾကီးရွိေနပါျပီ။ ထိုအထဲမွာမွ ေယာက္က္်ားေလးေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္ကို စိတ္ဝင္စားသူေတြအတြက္ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ႏိုင္ျပီျဖစ္တဲ့ City and Guild (UK ) ဟာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူငယ္မ်ားအတြက္ နားခိုရာ အသစ္ဟု ဆိုႏိုင္ေလာက္ေအာက္ တရွိန္ထိုးတိုးတက္လာခဲ့ျပီျဖစ္ပါတယ္။ -- Your lovingly Fri Ya Wai (Paing Soe Thu)